Performativity in the works of Ivan Vyrypaev. Oxygen, Illusions, Delhi Dance

Celem rozprawy jest zbadanie performatywności w wybranych dziełach rosyjskiego reżysera, Iwana Wyrypajewa. W pierwszym rozdziale zaprezentowane są różne ujęcia performatywności, problemy z jednoznacznym definiowaniem tego słowa, jego krótka historia i próba stworzenia własnej definicji. W dalszej części przedstawiona jest biografia Iwana Wyrypajewa, historia pojawienia się w Rosji "nowej dramy", której jednym z czołowych przedstawicieli jest bohater rozprawy, oraz jego stosunek do sztuki i twórcy. W końcowej części przeanalizowano trzy wybrane utwory: "Tlen", "Iluzje" oraz "Taniec Delhi" - pod kątem występowania zjawiska performatywności, w oparciu o definicję z pierwszego rozdziału. Rozprawa udowadnia, że mimo kłopotów z definicją można stwierdzić, że utwory Iwana Wyrypajewa są performatywne.

The aim of this thesis is to investigate the topic of performativity with a focus on the works of a young Russian director, Ivan Vyrypaev. In the first part, a short history of the word "performativity" is presented, revealing researchers' troubles with creating a solid, unequivocal definition. The author tries to create one, based on the chosen existing ones. The thesis then presents a short biography of Vyrypaev, a brief history of the "new drama" in modern Russian theatre, and the director's view on art and the artist. In a detailed last section the thesis provides an analysis of three chosen works of Ivan Vyrypaev - "Oxygen", "Illusions" and "Delhi Dance".In conclusion, the thesis proves that - despite initial troubles with definitions - the director does create performative works of art.