Rise, Development and Fall of the Canadian Communist Movement

Zagadnieniem omawianym w niniejszej pracy jest historia powstania, rozwoju i upadku kanadyjskiego ruchu komunistycznego. Analizie poddano szereg zjawisk społeczno-politycznych, które przyczyniły się do narodzin ugrupowań o profilu skrajnie lewicowym. Tekst ten stanowi pierwsze, kompletne opracowanie w języku polskim zagadnienia związanego z działalnością kanadyjskich komunistów. Celem pracy jest ustalenie przyczyn, które uniemożliwiły członkom ruchu komunistycznego osiągnięcie zakładanego sukcesu. Choć założona w 1921 roku Komunistyczna Partia Kanady (Communist Party of Canada - CPC) nie odegrała znaczącej roli na kanadyjskiej scenie partyjnej, to jej udział w życiu politycznym państwa bywa pomijany lub niedoceniany. Komuniści stworzyli ugrupowanie wyjątkowe pod względem struktury społecznej, etnicznej i językowej. Dzięki zaangażowaniu i poświęceniu jej działaczy partia zdołała osiągnąć umiarkowane sukcesy na przełomie lat 20. i 30. XX wieku. Kanadyjczycy zachłysnęli się hasłami głoszonymi przez radykałów, co przełożyło się na wzrost popularności CPC w państwie. II wojna światowa zmieniła nieco obraz kanadyjskich komunistów wśród opinii publicznej. Choć do prześladowań i represji dochodziło już wcześniej, to w latach 1939-1941 nastąpiła ich wyraźna intensyfikacja. CPC została zdelegalizowana, a jej działacze zmuszeni byli operować w ukryciu. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki w czerwcu 1941 roku stało się jasne, że to faszyści a nie komuniści są największym wrogiem Kanady. Radykałowie zaczęli stopniowo odzyskiwać popularność dzięki propagandzie na rzecz utworzenia wspólnego frontu do walki z Hitlerem. W 1943 roku Komunistyczna Partia Kanady zmieniła nazwę na Postępową Partię Pracy (Labor-Progressive Party - LPP) i z sukcesami angażowała się w sprawy polityczne na szczeblu lokalnym i federalnym. Na skutek wybuchu w 1945 roku afery Guzenki i oskarżenia członka LPP Freda Rose’a o współpracę z radzieckim wywiadem, partia zaczęła tracić wpływy i popularność w państwie. Na początku lat 60. po odejściu z partii jej wieloletniego sekretarza generalnego Tima Bucka, ruch komunistyczny praktycznie zniknął z życia politycznego i społecznego Kanady. Niniejsza praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy ma charakter historyczny i jego celem jest przedstawienie wydarzeń kluczowych, które miały wpływ na narodziny komunizmu w Kanadzie. Wśród nich znalazły się takie zagadnienia jak: ruch robotniczy, rewolucja październikowa w Rosji z 1917 roku oraz strajk generalny w Winnipeg z 1919 roku. Kolejny rozdział poświęcony jest początkom Komunistycznej Partii Kanady oraz działalności tej partii w okresie międzywojennym. Szczególną uwagę poświęcono dekadzie lat 30. XX wieku i walce komunistów o wyciągnięcie kanadyjskiej gospodarki z recesji. W tej części pracy zaprezentowano też sylwetki najwybitniejszych działaczy komunistycznych tamtego okresu. Rozdział trzeci skupia się na losach radykałów podczas II wojny światowej oraz represjach, z którymi zmuszeni byli zmagać się sympatycy i działacze tej partii. Sporo uwagi poświęcono procesowi powstania nowego ugrupowania (LPP) oraz życiorysom dwóch najsłynniejszych postaci kanadyjskiego komunizmu: Dorise Nielsen i Freda Rose’a. Z kolei ostatni rozdział pracy analizuje negatywny wpływ tzw. afery Guzenki i referatu Nikity Chruszczowa "O kulcie jednostki i jego następstwach" na losy kanadyjskich radykałów w pierwszych dwóch dekadach po II wojnie światowej.

This study focuses on the rise, development and fall of the Canadian communist movement. A number of socio-political that contributed to the birth of far-left groupsaspects were analyzed. This thesis is the first complete study in Polish of an issue concerning the activities of Canadian communists. The aim of this study is to determine the reasons that prevented the members of the communist movement from achieving the previously assumed goals. Although the Communist Party of Canada (CPC) was formed in 1921, it did not play a significant role in the Canadian party scene, its participation in the political life of the state is either overlooked or underestimated. The communists created a unique group in terms of social, ethnic and linguistic structure. Thanks to the commitment and dedication of its activists, the party managed to achieve moderate success at the turn of the 1920s and 1930s. The Canadians were overwhelmed by the slogans propagated by the radicals, which caused an increase in the popularity of CPC. World War II changed somewhat the image of Canadian communists among the public. Although persecution and repression occurred earlier, they clearly intensified over the years 1939-1941. The CPC was banned and its activists were forced to go underground. After the attack of the Third Reich against the Soviet Union in June 1941, it became clear that it was the fascists, not the communists, who were the greatest enemy of Canada. Radicals began to gradually regain popularity thanks to propaganda to create a united front to fight Hitler. In 1943, the Communist Party of Canada changed its name to Labor-Progressive Party (LPP) and successfully engaged in political issues at the local and federal level. As a result of the Gouzenko Affair in 1945 and the accusation of LPP member Fred Rose for cooperation with the Soviet intelligence, the party began to lose influence and popularity in the state. In the early 1960s, after the departure of her longtime secretary general Tim Buck, the communist movement virtually disappeared from the political and social life of Canada.This thesis consists of four chapters. The first one aims to present history and key events that had impacted the birth of communism in Canada. Among them were issues such as: the workers' movement, the October Revolution in Russia in 1917, and the General Strike in Winnipeg in 1919. The next chapter is devoted to the beginnings of the Communist Party of Canada and its activities in the interwar period. Particular attention was paid to the decade of the 1930s and to the communists' struggle to get the Canadian economy out of the recession. In this part of the study, the profiles of the most prominent communist activists of that period were also presented. The third chapter focuses on the radicals during World War II and on the repressions that followers and activists of this party had to contend with. A lot of attention was devoted to the process of creating a new political group (LPP), as well as to the biographies of two of the most famous figures of Canadian communism: Dorise Nielsen and Fred Rose. Finally, the last chapter analyzes the negative impact of the so-called Gouzenko Affair and Nikita Khrushchev's paper "On the Cult of Personality and Its Consequences" on the Canadian radicals in the first two decades after the World War II.