The influence of cyclosporine A on the distribution of parvalbumine positive cells in epileptic rat brains

Epilepsja jest jedną z najczęstszych i najcięższych chorób neurologicznych zarówno u dzieci jak i dorosłych. Może się ona rozwinąć w wyniku urazu mechanicznego, udaru bądź zapalenia mózgu i charakteryzuje się samoistnymi, nawracającymi drgawkami. Podczas epilepsji zachodzi szereg zjawisk na poziomie komórkowym i molekularnym, które prowadzą między innymi do neurozwyrodnień czy procesów zapalnych. Obecnie, leczenie epilepsji to przede wszystkim leczenie objawowe mające na celu zapobieganie napadom padaczkowym lub zmniejszeniu częstości ich występowania. Jednocześnie prowadzonych jest wiele badań, których zadaniem jest opracowanie efektywnych terapii zapobiegających zmianom zachodzącym w mózgu podczas trwania choroby. Jednym z istotnych kierunków wydaję się być ograniczenie neurozwyrodnienia, czyli neuroprotekcja. W związku tym, spore nadzieję wiąże się z lekami immunosupresyjnymi, u których wykazano działanie ochronne względem komórek nerwowych. Celem niniejszej pracy było sprawdzenie wpływu powszechnie stosowanego leku immunosupresyjnego - Sandimmune, którego substancją aktywną jest cyklosporyna A, na liczbę oraz rozmieszczenie neuronów PV+ w obrębie kory mózgowej szczurów po przebytych drgawkach epileptycznych. Lek ten podano dootrzewnowo samcom szczura w różnych okresach rozwoju postnatalnego (w 6 i 30 dniu życia), a następnie w 60 dniu życia wywołano drgawki epileptyczne przy użyciu pilokarpiny. Wpływ Sandimmune określono oceniając zmiany histologiczne mózgów badanych zwierząt.Na podstawie otrzymany wyników ustalono, że Sandimmune wpływa negatywnie na układ nerwowy powodując degenerację neuronów PV+ w obrębie kory mózgowej badanych zwierząt. Efektu tego nie można jednoznacznie przypisać działaniu substancji aktywnej Sandimmune, czyli cyklosporynie A, ponieważ w skład formuły farmaceutycznej tego leku wchodzą również substancje pomocnicze, takie jak Cremophor EL i etanol. Istnieją dane literaturowe, które donoszą, że substancje te nie są obojętne biologicznie. Koniecznym jest więc przeprowadzenie dalszych badań mających na celu sprawdzenie samodzielnego działania biologicznego poszczególnych substancji wchodzących w skład formuły farmaceutycznej Sandimmune.

Epilepsy is one of the most common and most severe neurological diseases both in children and in adults. It may develop as a result of mechanical injury, stroke or cerebritis and is manifested by spontaneous recurrent seizures. In epileptic patients a series of phenomena occurs both at the cellular and molecular level, which lead to inflammatory processes and neurodegeneration. Nowadays antiepileptic therapy is, first and foremost, symptomatic treatment aimed at preventing from epileptic seizures or reducing their incidence. At the same time, many studies are being conducted, which common goal is to elaborate effective therapies that would prevent epileptic patients from cerebral lesions. Neuroprotection, i.e. reducing the degeneration seems to be one of substantial research tendencies. Given that, quite considerable expectations relate to immunosuppressants whose protective activity for nerve cells has been demonstrated. The aim of my study was to investigate the effect of Sandimmune, a commonly used immunosuppressant whose drug substance is cyclosporine A, on the number and distribution of PV+ neurons within cerebral cortex in rats with the history of epileptic convulsions. The drug had been administered intraperitoneally to male rats during various periods of their postnatal development, namely on the 6 and 30 day of life, followed by the provocation of epileptic fits using pilocarpine on the 60 day of life. The influence of Sandimmune was evaluated based on histological changes in the studied animals’ brains.With reference to my study results, I conclude that Sandimmune exerts a negative effect on the investigated animals’ nervous system resulting in the degeneration of PV+ neurons within the borders of their cerebral cortex. This effect cannot be unambiguously attributable to Sandimmune drug substance, i.e. cyclosporine A, since the pharmaceutical composition of the drug also covers excipients such as Cremophor EL and ethanol. It has been demonstrated in the literature that these substances are not biologically neutral. Hence, it is necessary to conduct further studies aimed at investigating independent biological action of respective substances contained in Sandimmune pharmaceutical formula.