Portret kobiety w dramacie "Królewna Śnieżka" Elfriede Jelinek ze zbioru "Śmierć i dziewczyna I-V. Dramaty księżniczek" (2004) w porównaniu z baśnią "Królewna Śnieżka" Wilhelma i Jacoba Grimm

The woman portrait in the drama "Snow White" by Elfriede Jelinek from the cycle "Dramas of Princesses: Death and the Maiden I-V" (2004) in comparison with the fable "Snow White" by Wilhelm and Jacob Grimm

Celem mojej pracy było ukazanie portretu kobiecego w dramacie Elfriede Jelinek Królewna Śnieżka i porównanie go z baśnią Królewna Śnieżka braci Grimm. W pierwotnej wersji Śnieżka, była postacią pasywną i podporządkowaną mężczyźnie. Udowodniłam, że Jelinek polemizuje z tym poprzez zmianę gatunku z baśni na dramat i przedstawia portret kobiecy w dzisiejszym świecie. Autorka zamienia baśń na dramat, ponieważ daje to bohaterom możliwość samodzielnego wypowiadania się. W dramacie szczególną rolę odgrywa głos kobiety, która może w ten sposób wyrazić, co naprawdę myśli, a jej wypowiedzi nie są ukazane przez pryzmat narratora. Jest to dowód na to, że Jelinek zajmuje się krytyką feministyczną, tzn. bada, w jaki sposób są ukazywane kobiety w innych dziełach. W mojej pracy udowodniłam, że historia, którą znamy z baśni, została przeniesiona do współczesnego świata i zaktualizowana. W tekście Jelinek widać, że wprawdzie kobieta próbuje samodzielnie podejmować decyzje, ale wciąż jest ograniczana przez mężczyznę. Jelinek zastanawia się również, w jakim stopniu kobieta akceptuje podporządkowanie się mężczyźnie. Gdy Śnieżka sprzeciwia się Myśliwemu, zostaje przez niego zastrzelona. Nie udało mi się ustalić, jaki rodzaj feminizmu reprezentuje Jelinek, ale widoczne są jego idee w dramacie. W badanym przeze mnie dziele występuje również zjawisko intertekstualności, tzn. nawiązania do innego dzieła. Z pewnością można stwierdzić, że portret kobiecy z czasów romantyzmu bardzo się zmienił. W baśni braci Grimm Królewna Śnieżka jest postacią pasywną, która biernie czeka na to, co przyniesie jej los. Nie wykazuje żadnej inicjatywy, aby coś zmienić w swoim życiu. W dramacie Jelinek kobieta walczy o swoje zdanie, co Jelinek rozumie poprzez poszukiwanie prawdy. Póki co jest to nieudana próba wyzwolenia się. Nie jestem w stanie stwierdzić, w jaki sposób rozwinie się literatura feministyczna. Pozostaje to do zbadania przyszłym pokoleniom.

The purpose of my work was to present the woman portrait in the drama Elfriede Jelinek Snow White and compare it witch the fairytale Snow White Grimm Brothers. In the original version of Snow White the woman was a passive figure and subordinate to the man. I have proved that Jelinek argues this with the changing the fairytale genre to drama and she shows the woman portrait in today's world. The authoress turns the fairy tale into a drama because it gives the characters the ability to express themselves. The voice of a woman plays in drama a special role because she can express what she really thinks and her speech is not reflected in the narrator's prism. This is a proof that Jelinek is a feminist. For her is important how women are shown in other works. In my work I have proven that the story of fairytales that we know has been moved to the modern world and updated. In the text Jelinek one can see that a woman is trying to make her own decisions, but is still limited by the man. Jelinek wonders if the woman accept a submission to a man. When Snow White opposes the Hunter, he is shot by him. I have not been able to state what kind of feminism represents Jelinek, but his ideas one can discern in the drama. In the study I have wtitten about the phenomenon of intertextuality, so about the references to another work.One can be said that the feminine portrait of the Romantic era has changed. In Grimm's fairy tales Snow White is a passive character. She is passively waiting for what live will bring. There is no initiative to change anything in your life. In the drama Jelinek the woman fights for her opinion, what Jelinek understands by looking for truth. So far this is a failed attempt to liberate itself. I can’t say how feminist literature will develop. This remains to be investigated for future generations.

In der vorliegenden Arbeit möchte ich die Figuren der Frauen in den Werken Prinzessinnendramen von Elfriede Jelinek und Schneewittchen von Brüdern Grimm analysieren und vergleichen. Eine wichtige Rolle spielten die Beziehungen zwischen den beiden Werken, d.h. die Intertextualität. Es ist wichtig, was universal und überzeitlich bleibt. Es gibt auch die Unterschiede zwischen den Bildern, die in den Märchen und den Dramen vorkommen. Hier spielen gattungsspezifische Merkmale eine wichtige Rolle. Das Ziel meiner Arbeit besteht darin, den unterschiedlichen Blick von Männern und Frauen zu zeigen. In Prinzessinnendramen haben wir den Blick von Jelinek, die Feministin ist. Es ist mir nicht gelungen festzustellen, welcher Art von Feminismus Jelinek vertritt, aber die Aussage von ihren Werken ist bestimmt feministisch: die Frauen sollen auf sich selbst Rücksicht nehmen und um ihre eigene Meinung kämpfen. Das versteht Jelinek unter der Wahrheitssuche. Jelinek vertritt den Standpunkt, dass der Mann die Frau konstruiert, also er entscheidet auch darüber, dass sie sich nicht entwickeln soll. Der Mann herrscht über die Frau. Laut Jelinek hat die Protagonistin des Dramas Fehler begangen, indem sie Widerstand gegen den Patriachalismus geleistet hat. In dem Märchen bekommen wir die Perspektive von Männern – Brüdern Grimm, die die Wahrheit, wie die Welt funktioniert, durch phantastische Figuren und Situationen in ihren Werken zeigen. In der Romantik wurden die Frauen nicht als diskriminierte Figuren betrachtet. Bestimmt waren sie aber passiv und den Männern untergeordnet. Im Märchen der Brüder Grimm ist das Schneewittchen zwar untergeordnet, aber eigentlich damit einverstanden. Früher wollten die Frauen nicht rebellieren. Womöglich bezeichnen heutige Forscher solche Einstellung als eine Diskriminierung, weil sie heutzutage nach der Gleichberechtigung streben. Heutzutage gibt es viele Schriftstellerinnen und immer mehr Frauen, die die Männer erreichen wollen. Die Frau im Drama versucht dagegen zu kämpfen, das gelingt ihr nicht. Wie diese Entwicklung in der Literatur weitergeht, bleibt zur Untersuchung für zukünftige Forscher.