The book examines how ancient Zoroastrianism is practiced in the US diaspora and how it has evolved dynamically. As it developed in the patriarchal cultures of Iran and India, to move beyond the dominant male perspective, the study focuses on women. The lived religion approach demonstrates that Zoroastrianism in their everyday experiences is more than just a religion; it can be a spiritual path, an ethnic tradition, and a cultural identity. Some women challenge old patterns, and Zoroastrianism in the diaspora turns out to be multifaceted and vibrant, despite the fear held by some community members that it may become extinct. The fieldwork was conducted in Chicago, North and South California, Kentucky and Ohio, among first and second generation of Iranian and Parsi immigrants. The book not only broadens the picture of ethnoreligious landscape in modern America and expands interest in Zoroastrian studies, but also highlights the important role of social practice theory in the study of religion, demonstrating how it may apply to qualitative field research, offering some insight into this perspective and stimulating further discussion.

Monografia prezentuje, w jaki sposób starożytny zoroastryzm (zaratusztrianizm) jest praktykowany w amerykańskiej diasporze i jak dynamicznie ewoluował. Religia ta rozwinęła się w patriarchalnych kulturach Iranu i Indii, ale aby wyjść poza dominującą męską perspektywę, badania przedstawione w książce koncentrują się na kobietach. Perspektywa religii przeżywanej pokazuje, że zoroastryzm w ich codziennych doświadczeniach jest czymś więcej niż tylko religią - może być duchową ścieżką, tradycją etniczną i tożsamością kulturową. Niektóre kobiety kwestionują stare wzorce, a zoroastryzm w diasporze okazuje się być wielowymiarowy i żywy, pomimo obaw niektórych członków społeczności o jego wymieranie. Badania terenowe przeprowadzono w Chicago, północnej i południowej Kalifornii, Kentucky i Ohio, wśród pierwszego i drugiego pokolenia irańskich i parsyjskich imigrantek. Książka nie tylko poszerza obraz krajobrazu etniczno-religijnego we współczesnej Ameryce i zwiększa zainteresowanie studiami nad zoroastrianizmem, ale także podkreśla ważną rolę teorii praktyk społecznych w badaniu religii, pokazując, w jaki sposób może ona mieć zastosowanie do jakościowych badań terenowych, oferując pewien wgląd w tę perspektywę i stymulując dalszą dyskusję.