Morphological variety of blast cells and plasma cells in diseases of the hematopoietic system.

Na przestrzeni wieków diagnostyka chorób rozrostowych szpiku kostnego ulegała dynamicznym zmianom, a wraz z postępem technologicznym metody badań zostały ulepszone. Według obowiązującej klasyfikacji chorób hematologicznych, WHO zaleca stosowanie wszystkich dostępnych obecnie metod diagnostycznych: cytomorfologii, cytochemii, cytometrii przepływowej, cytogenetyki i biologii molekularnej. Jednak niezmiennie ocena cytomorfologiczna komórek krwiotwórczych hematopoezy w krwi obwodowej oraz w szpiku kostnym ma ogromne znaczenie w procesie diagnostycznym i terapeutycznym w hematoonkologii.Celem pracy było przedstawienie na podstawie obrazów mikroskopowych cech morfologii dwóch grup komórek hematopoetycznych tj. plazmocytów związanych ze szpiczakiem mnogim oraz białaczką plazmatycznokomórkową oraz komórek blastycznych w ostrych białaczkach mieloidalnych i limfoblastycznych.Dodatkowo przedstawiono charakterystyką antygenową plazmocytów oraz blastów uzyskanych ze szpiku kostnego przeprowadzoną w trakcie diagnostyki hematologicznej u 118 pacjentów Kliniki Hematologii UJ CM ze szpiczakiem mnogim, białaczką plazmatycznokomórkową, ostrą białaczką szpikową oraz ostrą białaczką limfoblastyczną w odniesieniu do cech cytomorfologii ww. komórek.Nowotwory plazmatycznokomórkowe (MM, PCL) powstają w wyniku rozrostu klonalnego plazmocytów. Natomiast ostre białaczki spowodowane są rozrostem klonalnym komórek mieloidalnych (AML) lub komórek linii B lub T (ALL). Obie grupy chorób cechują się bardzo różnorodną cytomorfologią, a ich zaburzenia mogą dotyczyć jądra komórkowego i/lub cytoplazmy. W analizowanej grupie stwierdzono kilka zależności pomiędzy występowaniem markerów powierzchniowych i cechami cytomorfologii. W MM i PCL najczęstszymi antygenami towarzyszącymi atypiom morfologicznym plazmocytów były CD117 i CD56. Nie znaleziono związku konkretnych markerów z występowaniem złogów immunoglobulin. W AML zaburzenia morfologiczne cytoplazmy najczęściej występowały w mieloblastach z CD56, CD15, CD7 oraz markerami monocytowymi na swojej powierzchni, a w przypadku limfoblastów w ALL-B - z obecnością CD81. Obecność Pałeczek Auera czy ziarnistości w cytoplazmie nie była związana z żadnym z antygenów występujących na tych komórkach.Zauważono też związek z aberrantnym immunofenotypem mieloblastów lub limfoblastów, a ich cytomorfologią, m.in cechy odmłodzenia plazmocytów w obecności markerów mieloidalnych.Metody diagnostyczne wciąż są doskonalone. Pojawiają się coraz to nowsze możliwości obrazowania komórek oraz identyfikacji ich markerów powierzchniowych. Pojawiające się w literaturze ciągle nowe opisy przypadków dowodzą o różnorodności osobniczej komórek oraz związanych z nimi procesami rozrostowymi.

Over centuries the diagnostic methods of bone marrow diseases changed rapidly. Due to technological progress available methods were improved. According to current WHO’s classification of haematopoietic diseases all available diagnostic methods should be applied – cytomorphology, cytochemistry, immunophenotyping and cytogenetics. However analysis of hematopoietic cells’ cytomorphology in peripheral blood and bone marrow are still remarkably important in hematology diagnostics and therapy.The aim of the thesis was to present the cytomorphologic features of two groups of hematopoietic cells by microscopic images. The groups were plasma cells related to multiple myeloma and plasma cell leukemia as well as blast cells in acute myeloid leukemia and acute lymphoblastic leukemia. In addition the cluster of differentiation antigens of bone marrow cells are presented which were tested during the diagnostic process of 118 patients of JUMC‘s Hematology Department.Plasma cell neoplasms (MM, PCL) are induced by abnormal plasma cell proliferation, while acute leukemias are caused by clonal proliferation of myeloid cells for AML and B or T cells for ALL. Both groups of those proliferative disorders are characterized by varied cytomorphological characteristics in cytoplasm or nucleus. In analyzed group some connections between presence of CD molecules and morphological features were found. In MM and PCL group the most common surface markers which were associated with atypical cell morphology were CD117 and CD56. No association between specific CD antigens and the presence of immunoglobulin deposits was found. In AML cytoplasmic atypia was the most frequently seen together with markers CD56, CD15, CD7 and also monocytic CD molecules. In case of ALL-B similar characteristics were observed with the marker CD81. Cytoplasmic granules and Auer rods seen in AML were not related to any surface marker. The impact of an aberrant expression of markers on myeloblasts or lymphoblasts on cell morphology was noted i.a. increased immature plasma cells related to the occurrence of myeloid linage markers.The diagnostic methods are still being improved. New possibilities of cell imaging are being investigated, such as the connections between diagnostic tests that are already in use, including association between cytomorphology and immunophenotyping. New reports appearing in the literature prove the individual character of cells’ diversity and the proliferation processes related to them.