"The Ice Warriors" - two decades of the golden era of Polish Himalayan winter in the high mountains in the period 1970 - 1990

Na przestrzeni lat 70 i 80 XX w. środowisko wysokogórskie w Polsce izolowane po II wojnie światowej zaczęło odczuwać ogromną potrzebę odegrania roli w alpinizmie w skali światowej. W latach 70 ubiegłego stulecia, gdy dochodzi do względnej stabilizacji politycznej w kraju, po okresie absencji w górach wysokich polscy alpiniści wkraczają w góry wysokie z bardzo ambitnym, nowatorskim planem, mianowicie zdobywania najwyższych szczytów porą zimową. Pierwszym celem zimowym eksploracji Polaków były góry Hindukuszu, następnie w latach 80 Himalaje a u schyłku dekady wkroczono do Karakorum. Polacy pomimo tego, iż nie mogli konkurować z ekspedycjami zagranicznymi z zachodu, dysponując o wiele mniejszymi środkami, gorszym sprzętem, ekwipunkiem, potrafili wspinać się w najcięższych warunkach zimowych, szokując a zarazem zachwycając świat. Na początku lat 80 dochodzi do krótkotrwałej stagnacji polskiego himalaizmu zimowego związanego z sytuacją polityczną w kraju, aczkolwiek zimą 83/84 mamy do czynienia z przerwaniem tegoż marazmu i niezwykłym „marszem” polskich himalaistów po wielką sławę i szacunek w skali światowej. Nazwiska takie jak Kukuczka, Wielicki czy Zawada zaczynają pojawiać się w zachodniej prasie a wyżej wspomniani panowie gościć na światowych salonach udzielając prelekcji. W roku 1989 dochodzi jednak do wielkiej tragedii prowadzącej do zahamowania tej pięknej karty historii.

Over the 70s and 80s of the 20th century, the Polish alpine society, which was isolated from Second World War, started to feel the strong need of playing an important role in alpinism at global level. In the 70s, when political stability was relatively maintained and after the period of absence, Polish alpinists enter the towering mountains with a very ambitious and innovatory plan of conquering the highest summits in the winter. Poles’ first goal were the Hindu Kush mountains, then, in 80s the Himalayas, and finally, at the end of the decade – the Karakorum. In spite of the fact that Poles could not compete with the foreign, western expeditions because they had lower funds, worse equipment and kit, they were able to climb the mountains during the most harsh winter conditions at the same surprising the people around the world. At the very beginning of the 80s, the stagnation of Polish Wintertime Himalayan Climbing can be observed. It is connected with the political situation in the country. However, during the winter of 83/84 the apathy is broken and the amazing march of Polish alpinists toward the fame and respect takes place. Surnames such as Kukuczka, Wielicki or Zawada appear in the western newspapers and the above-mentioned men become guests of honour making appearances and giving lectures. Unfortunately, in 1989, a tragedy ensues and destroys this beautiful page in history.