Red. Rough. By the ankles. Jester. Corpse. Bacon. Striped uniform. Cube. Weight on my shoulders. Heidegger. Hades. Breath. "...nothing and nothing." Analysis of the spectacle Nothing directed by Krzysztof Garbaczewski in the light of empirical-transcendental considerations

Punktem wyjścia pracy jest pytanie o polityczność spektaklu w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego pt. „Nic”. Spektakl nie dotyczy jednak aktualnej w czasie premiery (28.03.2019) sytuacji politycznej lub społecznej. Nie opisuje jej wprost lub na sposób publicystyczny. Głównym wątkiem spektaklu jest zejście Orfeusza do Hadesu. Orfeusz wypowiada jednak słowa z książki Janusza Palikota pt. „Nic-nic”, natomiast w spektaklu pojawiają się także postaci Martina Heideggera oraz Paula Celana. Autor skupia się w pracy na wątku Heideggerowskim. Odpowiada na wstępne pytanie w sposób następujący: jeżeli filozofia Heideggera uobecnia schemat procesualnego rozwoju podmiotu, który odnaleźć można w wypowiedziach Jacquesa Rancière’a nt. polityczności, to również jest wypowiedzią o charakterze politycznym. Ergo: spektakl w reżyserii Garbaczewskiego jest wypowiedzią o charakterze politycznym, skoro tematyzuje nawarstwianie się określonej tendencji bycia. W omawianym spektaklu polityczność splata się z namysłem o charakterze empiryczno-transcendentalnym, namysł o charakterze empiryczno-transcendentalnym splata się natomiast z określonym sposobem bycia podmiotu. W pierwszej części pracy autor charakteryzuje główne wątki filozofii Heideggera i myśli Rancière’a. Osadza ich na wspólnej matrycy, jaką znajduje w systemie Deleuze’a z okresu „Logiki sensu”. W drugiej części pracy skupia się na analizie spektaklu w świetle wcześniejszych ustaleń teoretycznych. Stara się omówić w jaki sposób Garbaczewski tematyzuje polityczny potencjał namysłu o charakterze empiryczno-transcendentalnym oraz przejawiający się za jego sprawą model bycia podmiotu.

The starting point of this work is a question about the political potential of the spectacle directed by Krzysztof Garbaczewski entitled "Nothing". The spectacle does not concern the current political or social situation at the time of the premiere (March 28, 2019). The main plot of the spectacle is the descent of Orpheus into Hades. In the spectacle also appears the characters of Martin Heidegger and Paul Celan. The author focuses in his work on some threads from Heidegger's chosen works, which appears in the Garbaczewski's spectacle. He answers the question from the starting point of this work. The answer is, that if Heidegger's philosophy makes present the thread of the processual subject, which was presented also in Jacques Rancière's statements about the conception of the political, then it is also a statement of a political nature. Ergo: the spectacle directed by Garbaczewski is the spectacle in some way political, since the themes in this spectacle depict the accumulation of a certain tendency of being. In the discussed spectacle, the political concept from Rancière's works is intertwined with reflection on the empirical-transcendental kind of thinking and from the other hand: the reflection on the empirical-transcendental feature is intertwined with a specific way of being of the subject. In the first part of the work, the author characterizes the main threads of Heidegger's philosophy and Rancière's thought. He places them on common matrices that are found in Deleuze's system from the book named "Logic of Meaning". The second part of the work focuses on the spectacle in the light of theoretical delivery from the first part of this work. He tries to discuss how Garbaczewski in his spectacle thematizes the political potential of empirical-transcendental reflection and the model of being of the subject that it manifests.