Patient care after knee endoprosthesis

Wstęp: Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych (ChZSK) określana jest mianem choroby XXI wieku. Jej rozwój jest powolny, sprzężony z wybranym patomechanizmem, a do progresji choroby przyczynia się szereg czynników ryzyka. ChZSK wpływa na obniżenie jakości życia pacjentów, w związku z czym ważne jest wczesne zastosowanie działań profilaktycznych, szybka diagnostyka i właściwy dobór metod leczenia. Diagnostyka choroby przeprowadzana jest często w zaawansowanym jej stadium, w związku z czym metodami leczenia z wyboru stają się metody chirurgiczne, spośród których najczęściej wybieraną jest metoda endoprotezoplastyki stawu. Cel pracy: Celem pracy była ocena stanu bio-psycho-społecznego pacjentki z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, leczoną chirurgicznie poprzez założenie endoprotezy stawu kolanowego, rozpoznanie diagnoz pielęgniarskich, przedstawienie celu, zaplanowanych i zrealizowanych interwencji pielęgniarskich oraz oceny efektów podjętych działań.Materiały i metody: W badaniu uczestniczyła 70 letnia kobieta z ChZSK celem wszczepienia endoprotezy stawu kolanowego. Zastosowano metodę studium przypadku oraz analizy piśmiennictwa i dokumentacji. Techniki, które wykorzystano to analiza dokumentacji, obserwacja oraz wywiad jawny. Wyniki: Rozpoznane podczas hospitalizacji diagnozy pielęgniarskie występujące u pacjentki pokrywają się diagnozami występującymi u innych pacjentów chorujących na ChZSK leczonych chirurgicznie metodą endoprotezoplastyki. Postępowanie pielęgniarskie dotyczyło również rozpoznanych diagnoz związanych z chorobami współistniejącymi. U pacjentki cele wyznaczonych diagnoz pielęgniarskich zostały osiągnięte poprzez realizację planu opieki. Pacjentka została przygotowana do samoopieki w środowisku domowym. Wnioski: U pacjentki zaobserwowano czynniki ryzyka ChZSK: wiek, płeć żeńska, nadwaga, pochodzenie etniczne oraz przejście procesu menopauzy, które miały wpływ na progresje choroby i konieczność leczenia metodą endoprotezoplastyki. Stwierdzono także szereg objawów świadczących o ChZSK. Opieka pielęgniarska była sprawowana według planu przynosząc oczekiwane efekty. Niepokój odczuwany w początkowym etapie hospitalizacji uległ znacznemu zmniejszeniu, jednak chora obawia się powrotu do środowiska domowego.

Introduction: Osteoarthritis of the knee (OA) has been called the disease of the 21st century. Its development is slow, coupled to a selected pathomechanism, and a number of risk factors contribute to disease progression. OA affects the quality of life of patients; therefore, early application of preventive measures, prompt diagnostics and appropriate selection of treatment methods are important. Diagnosis of the disease is often carried out at an advanced stage, and therefore surgical methods become the treatment of choice, of which joint endoprosthesis is the most frequently chosen method. Objective: The aim of the dissertation was to assess the bio-psycho-social condition of a female patient with osteoarthritis of the knee, surgically treated by implanting a knee replacement, to identify nursing diagnoses, to present the purpose, planned and implemented nursing interventions and to evaluate the effects of the actions taken.Materials and methods: A 70-year-old woman with OA for knee replacement participated in this study. Case study method, literature and documentation analysis were used. The techniques used were analysis of documentation, observation and open interview.Results: The nursing diagnoses recognized during hospitalization occurring in the patient coincide with diagnoses occurring in other patients with OA treated with surgical endoprostheses. Nursing procedures also concerned identified diagnoses associated with comorbidities. In the patient, the goals of the assigned nursing diagnoses were achieved through the implementation of the care plan. The patient was prepared for self-care in the home environment. Conclusions: The patient was observed to have risk factors for OA: age, female sex, overweight, ethnicity, and going through menopause, all of which influenced disease progression and the need for endoprosthesis treatment. A number of symptoms indicative of OA were observed. Nursing care was provided according to plan with expected results. The anxiety felt at the initial stage of hospitalization was significantly reduced; however, the patient was afraid to return to the home environment.