Shakespeare's work glorified with the spirit of youth. American turn-of-the-century teen movies based on the work of William Shakespeare

Tematem mojej pracy są filmy młodzieżowe z przełomu wieków, które były adaptacjami twórczości Williama Shakespeare’a. Analizuję je pod kątem przetworzeń fabuły, a w szczególności zmian treści oryginalnych szekspirowskich tekstów, jej dostosowania do współczesności oraz konwencji i problematyki podejmowanej w filmach o nastolatkach. W pierwszym rozdziale skupiam się na historii filmów o nastolatkach. Wykazuję dominujące trendy, jakie towarzyszyły filmom młodzieżowym na przestrzeni historii kina, takie jak historie o „młodocianych delikwentach”, kino grozy o nastolatkach, narracje nostalgiczne, a na koniec analizuję na przykładzie „Klubu winowajców”, w jaki sposób John Hughes zrewolucjonizował formułę „teen movie”.W drugim rozdziale skupiam się na historii adaptacji filmowych Shakespeare’a. Pokazuję ich użyteczność w tworzeniu kina propagandowego, autorskiego, opowiadania o współczesności oraz w kinie gatunkowym, a także piszę o koncepcji szekspirowskich „filmów-luster” Kennetha S. Rothwella. W drugiej części rozdziału przybliżam twórczość Kennetha Branagha jako punkt wyjścia do analizy renesansu adaptacji Shakespeare’a w latach dziewięćdziesiątych.W trzecim rozdziale skupiam się na kinie młodzieżowym lat dziewięćdziesiątych. W sposób syntetyczny ujmuję najważniejsze tematy podejmowane w filmach młodzieżowych ostatniej dekady dwudziestego wieku, takie jak przestępczość wśród Afroamerykanów, problem tożsamości Pokolenia X, inicjacja seksualna, portrety silnych postaci kobiecych, krytyka amerykańskiego snu. Przybliżam także prężnie rozwijający się w tamtej dekadzie fenomen serialu telewizyjnego o nastolatkach, w którym upatruję dostarczyciela nowych gwiazd do kinowych filmów o nastolatkach. W drugiej połowie rozdziału skupiam się na filmach młodzieżowych, które były adaptacjami klasyki literatury. Analizuję pod kątem przetworzeń tematycznych „Słodkie zmartwienia” jako adaptację „Emmy” Jane Austen, film „Cała Ona” jako adaptację „Pigmalionu” George’a Bernarda Shawa oraz „Szkołę uwodzenia” jako adaptację „Niebezpiecznych związków” autorstwa Pierre’a Choderlosa de Laclosa.W czwartym rozdziale skupiam się na analizie filmów młodzieżowych będących adaptacjami twórczości Williama Shakespeare’a. Analizuję w nim „Moje własne Idaho”, „Romeo i Julię Baza Luhrmanna”, „Zakochaną złośnicę” oraz „O-Otello” pod względem przetworzeń tekstów Shakespeare’a, różnic w stosunku do poprzednich adaptacji, postmodernizmu oraz podejmowania najważniejszych tematów kina młodzieżowych lat dziewięćdziesiątych, takich jak tożsamość seksualna, feminizm i tarcia rasowe. Na koniec rozdziału analizuję filmy „Sztuka rozstania” oraz „Ten pierwszy raz” pod kątem koncepcji szekspirowskiego „filmu-lustra” autorstwa Kennetha S. Rothwella.W ramach zakończenia podsumowuję podjęte wątki, a także zarysowuję użyteczność tekstów Shakespeare’a w późniejszych narracjach młodzieżowych.

The subject of my thesis are teen movies from the turn of the century, which were adaptations of the works of William Shakespeare. I analyze them in terms of plot transformations, in particular changes made to the content of the original Shakespearean texts, its adjustments to the present times, as well to conventions and issues undertaken in films about teenagers.In the first chapter, I focus on the history of teen movies. I show the dominant trends that have accompanied youth films throughout the history of cinema, such as stories about "teenage delinquents", horror movies about teenagers, nostalgic narratives, and finally I analyze “Breakfast Club” as an example on how John Hughes revolutionized the “teen movie” formula.In the second chapter, I focus on the history of film adaptations of Shakespeare's work. I show their usefulness in creating propaganda, auter cinema, stories about the present topics and in genre cinema, and I also write about the concept of Kenneth S. Rothwell's Shakespearean "mirror films". In the second part of the chapter, I present the work of Kenneth Branagh as a starting point for the analysis of the Shakespeare renaissance in the nineties.In the third chapter, I focus on teen movies in the nineties. In a synthetic way, I present the most important topics taken up in teen movies of the last decade of the twentieth century, such as crime among African Americans, the problem of the identity of generation X, sexual initiation, portraits of strong female figures, criticism of the American dream. I also present the dynamically developing phenomenon of a television series about teenagers in that decade, in which I see the source of new stars for cinema films about teenagers. In the second half of the chapter, I focus on teen movies that were adaptations of a literary classic. I analyze "Clueless" as an adaptation of Jane Austen's "Emma", the movie "She’s All That" as an adaptation of George Bernard Shaw's "Pygmalion" and "Cruel Intentions" as an adaptation of "Dangerous Liaisons" by Pierre Choderlos de Laclos in terms of thematic transformations.In the fourth chapter, I focus on the analysis of teen movies that are adaptations of William Shakespeare's works. In this chapter I analyze "My Own Idaho", "Romeo + Juliet” by Baz Luhrmann", "10 Things I Hate About You" and "O" in terms of transformations of Shakespeare's texts, differences from previous adaptations, postmodernism and taking up the most important topics of youth cinema nineties, such as sexual identity, feminism and racial friction. At the end of the chapter, I analyze the films "Get Over It" and "Never Been Kissed" in terms of Kenneth S. Rothwell's concept of Shakespeare's "mirror film".As part of the conclusion, I summarize the threads taken, and also outline the usefulness of Shakespeare's texts in later teen narratives.