Talk show format evolution with regard to „Rozmowy w Toku” and nowadays media

Talk show, jako gatunek, narodził się ponad pół wieku temu w kolebce telewizji – Stanach Zjednoczonych. Ustalenie ścisłych reguł, definiujących talk show, jest bardzo trudne ze względu na zasadę wiązania głównych form dramatycznych opowiadania.[3] Według Wiesława Godzica, talk show jest gatunkiem pomiędzy magazynem reklamującym gwiazdy, a magazynem publicystycznym; między gatunkiem dziennikarskim a edukacyjnym. W Polsce tylko jeden talk show wytrzymał próbę czasu – emitowane przez stację TVN „Rozmowy w toku”. Program, na niemieckiej licencji BMC, jest w ramówce stacji od 14 lat, 5 dni w tygodniu, co daje łącznie aż 2336 odcinków (we wrześniu 2014 roku). Dzięki temu stanowi dobry przykład do pokazania ewolucji zarówno talk jak i show, szczególnie w kontekście zmian, wymuszonych lub zainspirowanych rozwojem tzw. „nowych mediów”. Praca została podzielona na cztery rozdziały, każdy z nich opisuje istotny element programów typu talk show, bez którego także „Rozmowy w toku” nie mogły by istnieć.Pierwszy rozdział pracy poświęcony jest tematyce odcinków. Temat musi ewoluować, uelastyczniać się, podążać za zmianami obyczajowymi, bieżącymi trendami – również społecznymi - aby cały czas, pomimo upływu lat, mógł nadal przyciągać widza do znanego mu przecież formatu. W przypadku „Rozmów w toku” na przestrzeni 14 lat zmieniła się tematyka prowadzonych w studio wywiadów, forma ich przedstawienia i opowiadania. Drugi rozdział poświęcony jest gospodarzowi programu. Pełni nie tylko funkcję gospodarza, ale jest również ogniskową, wokół której rozgrywa się show. „Rozmowy w toku” są tak scalone z Ewą Drzyzgą, że na chwilę obecną trudno sobie wyobrazić, aby ktokolwiek mógł ją zastąpić. Przez czternaście lat zmieniała styl i sposób prowadzenia rozmowy. Również tej ewolucji jak i przedstawieniu funkcji gospodarza w ogóle , poświęcony jest drugi rozdział niniejszej pracy.Trzeci rozdział skupia się na nieodłącznym elemencie programów typu talk show, jakim jest audytorium - czyli publiczność zgromadzona w studio, jak i przed telewizorami. W większości odcinków „Rozmów w toku” publiczność ma duży wpływ na dramaturgię programu i sposób opowiadania poszczególnych historii. Jednak to widzowie przed telewizorami są zdecydowanie ważniejszym elementem audytorium. W kolejnym rozdziale mojej pracy postaram się także pokazać jak wyniki oglądalność odcinków wpływają na powstawanie nowych tematów. W ostatnim, czwartym rozdziale, przedstawiono sposoby realizacji programu. Autor przyjrzał się dokładnie wprowadzonym zabiegom realizacyjno-formalnym zarówno tym, które pojawiały się jednorazowo w programach jak i tym, które zagościły na stałe. Analizie poddana została ewolucja sposobu montażu programu, oraz schemat, czas przygotowań i nagrywania samych odcinków w studio. Na końcu każdego z czterech rozdziałów przeanalizowano jak na wyszczególnione elementy talk show wpłynął rozwój nowych mediów. Ich zasadniczą cechą jest to, iż pozwalają na swobodny dostęp do danych a ich kopiowanie nie powoduje utraty ich jakości, są interaktywne, co oznacza, że użytkownik może wchodzić w interakcję z obiektem medialnym.[8] Do zbadania tak określonego przedmiotu pracy zostało wyselekcjonowanych kilkadziesiąt odcinków ze wszystkich sezonów produkcji programu. Ważnym narzędziem zdobywania danych była też dla autorki tej pracy obserwacja uczestnicząca. Autorka od 2006 roku, od ośmiu lat pracowała w programie na stanowiskach dokumentalisty, asystenta wydawcy, reportera i wydawcy. Miała zatem do czynienia z pre-produkcją programu, samą realizacją, jak i post-produkcją.

Main concept of the work is to show how alive, and developing the format od the talk show is. Object of the research - “Rozmowy w Toku” show, hosted for last 14 Years by Ewa Drzyzga Is a most popular every day Polish evening TV-show. The work shows how topics mentioned in the show developed, changed through the years. It also proves that the change of topics determinates realization, editing, hosting and other elements of making the show. All these elements are clearly described, as live-like, always changing processes.