How much Urdu is there in Urdu? Based on the analysis of selected internet texts.

Urdu to jeden z języków indoaryjskich używanych na terenie Pakistanu i Indii. Dzięki swojej bogatej historii, związanej z przybyciem Ariów na Subkontynent Indyjski, oraz późniejszymi najazdami muzułmańskim i kolonizacją europejską osiągnął on bogatą formę, która stała się wspaniałym narzędziem tworzenia literatury. Poprzez liczne zapożyczenia perskie, arabskie, angielskie i inne zyskał on również status języka urzędowego w czasach Imperium Brytyjskiego oraz języka ogólnopaństwowego w Pakistanie po Podziale z 1947 roku.Celem niniejszej pracy jest odpowiedź na pytanie ile, po zaistniałych zmianach, pozostało urdu w urdu. Analizie została poddana głównie sfera leksykalna języka, wykonana na podstawie tekstów publikowanych w internecie. Próba składa się z artykułów prasowych publikowanych online oraz postów z Facebooka. Obie grupy różnią się od siebie pod względem językowym. Pierwsza z nich pochodzi z pogranicza dwóch stylów: literackiego i mówionego. Tekst, bowiem musi być zrozumiały dla odbiorców oraz przedstawiać wartość literacką. Posty z Facebooka natomiast są zbliżone do języka mówionego. Pozwala to zweryfikować jaka leksyka jest obecnie używana i rozumiana przez większość społeczeństwa.W celu odpowiedzi na zadane w temacie pytanie została przedstawiona historia urdu oraz jego obecna sytuacja polityczna, literacka i użytkowa. Omówienie jego budowy, koncentrując się na zagadnieniu leksyki, stanowi ważną funkcję w następującej po nim analizie tekstów.Podsumowując wyniki badania okazuje się, że jedynie niewiele ponad połowę używanego słownictwa stanowi leksyka urdu. Należą do niej słowa stanowiące bazę języka: czasowniki, zaimki, spójniki oraz postpozycje.

Urdu is one of the Indoarian languages ​​spoken in Pakistan and India. Because of its rich history associated with the arrival of the Aria into the Indian subcontinent, and subsequent Muslim invasions and European colonization, it has achieved a rich form that has become a great tool for creating literature. Through numerous borrowings from Persian, Arabic, English and other, it also gained the status of an official language in the times of the British Empire and of the national language in Pakistan after the Partition in 1947.The aim of this work is to answer the question how much, after all the past changes, Urdu remained in Urdu. The analysis mainly covered the lexical sphere of the language. It was based on the texts published on the Internet. The sample consists of newspaper articles published online and Facebook posts. Both groups differ from each other in terms of language. The first one, comes from the borderline of two styles: literary and spoken. That appears because the text must be understandable to recipients and present literary value as well. Facebook posts correspond in their form to spoken language. That allows to verify what lexis is currently used and understood by the majority of society.In order to answer the question posted in the title fo the survey, the history of Urdu and its current political, literary and utilitarian situation have been presented. Its structure, focusing on the issue of lexis is discussed as an important factor for the subsequent analysis.Summarizing the results of the study, it turns out that only a little more than half of the used vocabulary comes from Urdu. It includes basic vocabulary: verbs, pronouns, conjunctions, and postpositions.