The artist and the authority. Life and output od Dmitri Shostakovich in Stalinist Russia

Dmitri Shostakovich is the one of the most remarkable and mysterious Russian, European and worldwide composers of XX century. He wrote many important pieces of art, but most of them are symphonies and string quartets . The strenght of his works has its origin in a really hard composer's biography.Innovation of form and courage of content caused , that Shostakovich found out in a circle of artist, who were surrounded by special government's interest. The autorities of Stalin's Russia could both use the musician to their own aimes, like when he was told to write the persuasive Seventh Symphony; and they were able to virtually exclude him from the society. Publishing in 1936 the famous Stalin's article, „Muddle instead of music” was one of the hardest times for the composer. This text accused him of being an enemy of soviet society, Comunist Party of Soviet Union, and the socialism in general.Courageous and uncompromising works, like for example „Lady Macbeth of Mtsensk District” caused, that Shostakovich his whole life was operating on the edge of the CPSU tolerance. Despite of the fact, that he joined the party in his old age his music remained indomitable and versatile. Dmitri Shostakovich and his pieces of art are now the world classics of XX century.

Dymitr Szostakowicz to jeden z najwybitniejszych i najbardziej tajemniczych kompozytorów rosyjskich, europejskich i światowych XX w. Najważniejsze miejsce w jego twórczości zajmują symfonie i kwartety smyczkowe , a siła ich przekazu bierze swoje źródło w trudnej biografii muzyka.Nowatorstwo formalne i odwaga w wyrażaniu poglądów Szostakowicza sprawiły, że znalazł się on w kręgu ludzi kultury, otoczonych szczególną kontrolą władzy, która potrafiła zarówno wykorzystać go do swoich celów, jakim było np. stworzenie propagandowej Symfonii Leningradzkiej, ale także doprowadzić artystę do skraju załamania nerwowego. Najcięższą próbę kompozytor przeżył w roku 1936, po publikacji w „Prawdzie” artykułu „Łoskot zamiast muzyki. Jego autorem był najprawdopodobniej sam Józef Stalin , a tekst dotyczył najsłynniejszej i najbardziej obrazoburczej opery Szostakowicza - „Lady Makbet mceńskiego powiatu”, na motywach opowiadania Mikołaja Leskowa, i stawial autora opery w najgorszym możliwym świetle, jako wroga narodu, partii i socjalizmu w ogóle.Odważne i bezkompromisowe utwory takie jak „Lady Makbet”sprawiły, że całe swoje życie Dymitr Szostakowicz balansował na granicy tolerancji Partii Komunistycznej. On sam dopiero w ostatnich swoich latach, z niewyjaśnionych pobudek wstąpił w szeregii partii, ale jego muzyka przetrwała, i nie dała się złamać żadnemu systemowi – dziś stanowi klasykę XX wieku.