The study of consequence in consequence crimes committed by omission

Celem niniejszego wypracowania jest omówienie odpowiedzialności karnej gwaranta nienastąpienia skutku w rozumieniu art. 2 kodeksu karnego za utrzymanie istnienia „skutku” przy przestępstwach skutkowych popełnionych przez zaniechanie, w przypadku gdy istniała możliwość przywrócenia stanu poprzedniego. Opracowanie to zawiera próbę wyjaśnienia czy pod pojęciem „prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi” z art. 2 k.k. należy rozumieć wyłącznie obowiązek podjęcia działań mających na celu wyeliminowanie bądź zminimalizowanie możliwości powstania skutku - czy wręcz przeciwnie - obowiązek ten należy rozumieć szerzej, tzn. z treści obowiązku wynika także konieczność podjęcia działań eliminujących dalsze trwanie w czasie już istniejącego skutku pod warunkiem, że istnieje faktyczna możliwość przywrócenia stanu poprzedniego/skrócenia istniejącego już stanu.Interpretacji zostały poddane przepisy regulujące przestępstwa przeciwko zdrowiu, tj. art. 156 § 1 k.k. oraz 157 k.k. – tak zwane - ciężkie, średnie i lekkie uszczerbki na zdrowiu oraz przepisy regulujące przestępstwa narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu – tj. art. 160 k.k. oraz 220 k.k. (lex specialis dotyczący pracownika w rozumieniu kodeksu pracy). W celu odtworzenia treści obowiązku gwaranta nienastąpienia skutku na tle różnych typów czynów zabronionego analizie poddano także art. 296 k.k. § 1 i § 4 k.k. dotyczący odpowiedzialności menedżera za wyrządzenie znacznej szkody majątkowej w obrocie gospodarczym.Porównanie odpowiedzialności gwaranta nienastąpienia skutku za utrzymanie dalszego istnienia „skutku” na tle różnych typów czynu zabronionego ma na celu odpowiedzieć na pytanie, czy treść obowiązku gwaranta jest rozumiana jednakowo niezależnie od typu czynu zabronionego, czy też w zależności od typu bądź grupy podmiotów, które mogą pełnić funkcję gwaranta, będzie się ona różnić. Niniejsze wypracowanie zakłada również odpowiedź, czy tak rozumiana treść obowiązku gwaranta nienastąpienia skutku jest spójna z art. 2 k.k. czy też wymagana jest zmiana legislacyjna, a taka reinterpretacja „prawnego, szczególnego obowiązku zapobiegnięcia skutkowi” może aktualnie stanowić jedynie postulat de lege ferenda.

The purpose of this paper is to discuss the criminal liability of a person under duty under Article 2 of the Criminal Code for maintaining the existence of a "consequence" in consequence crimes committed by omission, where there was the possibility of restoration. This study attempts to clarify whether the term "legal, specific duty to prevent a consequence from happening " from Article 2 of the Criminal Code should be understood only as an obligation to take action to eliminate or minimize the possibility of a consequence - or, on the contrary, this duty should be understood more broadly, i.e., there is also a need to take action to eliminate the already existing consequence, provided that there is an actual possibility of restoring the previous state/shortening the existing state.The provisions governing crimes against health, i.e., Article 156 § 1 of the Criminal Code and Article 157 of the Criminal Code have been interpreted - the so-called - heavy, medium and light damage to health. The provisions governing crimes of exposure to imminent danger of loss of life or serious damage to health - i.e., Articles 160 of the CC and 220 of the CC (lex specialis pertaining to an employee under the Labor Code) were also interpreted. In order to reconstruct the content of the person's under duty obligation - Article 296 § 1 and § 4 of the Criminal Code concerning the liability of a manager for causing significant economic damage was also analyzed. The comparison of the responsibility of the person under duty for maintaining the continued existence of the "consequence" is intended to answer the question whether the content of the duty of the person under duty is understood equally regardless of the type of criminal act, or whether it will differ depending on the type or group of entities that can perform the function of the person under duty. This essay also involves an answer to the question whether the duty to prevent a consequence from happening understood in this way is consistent with Article 2 of the Criminal Code or whether a legislative change is required and such a reinterpretation of the "legal, specific duty to prevent a consequence from happening" can currently be only a de lege ferenda postulate.