The multiple image - narratives about Kalina Jędrusik

Wspomnienia, artykuły prasowe, a także film Katarzyny Klimkiewicz „Bo we mnie jest seks” przedstawiają wiele portretów Kaliny Jędrusik (1930-1991). Punktem wyjścia pracy była konstatacja, że narracje dotyczące bohaterów są wytworem interpretacji społeczeństwa. Co więcej, są one uwarunkowane przez typ relacji, wiek, motywacje i charakter wspominającej osoby. Postać rzeczywista staje się więc tworem w użyciu narratologicznych narzędzi.Autorka pracy przywołała wspomnienia przyjaciół, rodziny i znajomych Jędrusik, aby podkreślić nośność jej portretów. Następnie zostały zaprezentowane, a także zestawione narracje wspomnieniowe z publicystycznymi, pojawiającymi się na łamach „Rzeczpospolitej” (w latach 2010-2020) oraz filmową odsłoną Jędrusik w „Bo we mnie jest seks”.Analiza źródeł jest przeprowadzona w odniesieniu do klasyfikacji stereotypów wyróżnionych przez Pawła Tkaczyka: Władczyni, Buntowniczki, Towarzyszki, Kochanki, Niewinnej. Zestawienie to pełni również rolę ramy kompozycyjnej. Praca ma na celu poszerzenie tej systematyki o rolę Matki/Macochy/Opiekunki. Autorka zwróciła uwagę na wydźwięk anegdot, uwiarygadniających przyjmowane przez osoby tezy, a także umożliwiających przyjęcie stanowiska przez odbiorcę. Analiza poszczególnych wypowiedzi dotyczących bohaterki pracy ma na celu prześledzenie ewolucji portretu, która jest także uwarunkowana zmiennością mediów. Wywód odnosi się do trzech instancji – osób, które bezpośrednio znały Jędrusik, interpretacji ideowo-publicystycznej, a także wizerunku filmowego.Ze względu na analizę „Bo we mnie jest seks” w pracy zostały także wykorzystane narzędzia występujące na pograniczu fotografii i kinematografii – stop-klatek, które umożliwiły uwiarygodnienie portretu postaci w poszczególnych mediach oraz zostały zastosowane jako zabieg stylistyczny.

Katarzyna Klimkiewicz's memoirs, newspaper articles and the film „Bo we mnie jest seks” present multiple portraits of Kalina Jędrusik (1930-1991). The starting point of the work was the observation that narratives about the characters are the product of society's interpretations. Moreover, they are conditioned by the type of relationship, age, motivations and character of the recalling person. The real character thus becomes a creation in the use of narratological tools.The author of the work evoked the memories of Jędrusik's friends, family and acquaintances to emphasise the bearing of her portraits. The memoir narratives were then presented and juxtaposed with journalistic narratives appearing in Rzeczpospolita (in the years 2010-2020) and the film version of Jędrusik in „Bo we mnie jest seks”The analysis of sources is carried out with reference to the classification of stereotypes distinguished by Paweł Tkaczyk: Ruler, Rebel, Companion, Lover, Innocent. This juxtaposition also acts as a compositional framework. The work aims to extend this systematisation to the role of the Mother/Mother/Femme. The author has paid attention to the overtones of the anecdotes, lending credence to the theses adopted by the individuals and enabling the viewer to adopt a position. The analysis of individual statements concerning the heroine of the work aims to trace the evolution of the portrait, which is also conditioned by the variability of the media. The argument refers to three instances - people who knew Jędrusik directly, ideological and journalistic interpretation, and the film image.Due to the analysis of „Bo we mnie jest seks” the work also made use of tools occurring on the borderline of photography and cinematography - stop-frames, which made it possible to make the portrait of the character credible in particular media and were used as a stylistic device.