Social support and emotional intelligence as regulating variables of the relation between stress at works and burnout syndrome among nurses.

The present paper refers to the issue of occupational stressors, burnout syndrome and human resources among nurses. The paper focuses on examining the regulating influence of social support and emotional intelligence on the stressors-burnout relation. The research was conducted on February and March 2011. 114 nurses who worked on oncology, psychiatric and pediatric wards in public hospitals in Cracow were examined. Job stressors were measured by means of three scales: Interpersonal Conflict at Works Scale (ICAWS), Organizational Constraints Scale (OCS), Quantitative Workload Inventory (QWI). Burnout syndrome was measured by Oldenburg Burnout Inventory (OLBI), social support by Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), emotional intelligence by Popular Questionnaire of Emotional Intelligence. (PKIE) The research has confirmed that social support had a buffering effect on such stress factors as organizational constrains. The buffering effect of emotional intelligence hasn’t been proven. The emotional intelligence turns out to be the mediatory between organizational constrains and the burnout syndrome. The burnout syndrome is can be best explained by organizational constrains, interpersonal conflict and emotional intelligence variables. Surprisingly, social support is not a burnout syndrome predictor. Both types of resources examined in the present study have been identified as playing a substantial role in tackling the stress and burnout syndrome among nurses. Therefore it seems to be advisable to implement the results of the present study by means of organizing trainings and for nurses aiming at showing them how to increase, develop and use the resources efficiently.

Problematyka niniejszej pracy dotyczy relacji stresorów w pracy zawodowej, wypalenia zawodowego i zasobów osobowych pielęgniarek. Jej głównym celem było zbadanie pośredniczącej roli wsparcia społecznego i inteligencji emocjonalnej w relacji stresory-wypalenie.Badenie przeprowadzono w miesiącach lutym i marcu 2011 roku. Objętych nim zostało 114 pielęgniarek pracujących na oddziałach onkologicznych, psychiatrycznych i pediatrycznych w krakowskich szpitalach publicznych.Stresory zmierzono za pomocą trzech skal: Skala Konfliktu Interpersonalnego (ICAWS), Skala Ograniczeń Organizacyjnych (OCS), Skala Obciążeń Pracą (QWI). Wypalenie zawodowe zbadano skalą OLBI (Oldenburg Burnout Inventory), wsparcie społeczne Wielowymiarową Skalą Spostrzeganego Wsparcia Społecznego (MSPSS), inteligencję emocjonalną Popularnym Kwestionariuszem Inteligencji Emocjonalnej (PKIE). Analiza przeprowadzonych badań potwierdziła buforujące działanie wsparcia społecznego w stosunku do stresorów w pracy, jakimi są ograniczenia organizacyjne. Nie potwierdzono takiego działania w odniesieniu do inteligencji emocjonalnej, która okazała się być mediatorem pomiędzy ograniczeniami organizacyjnymi a wypaleniem zawodowym. Zmiennymi najlepiej wyjaśniającymi wypalenie okazały się ograniczenia organizacyjne, konflikty interpersonalne i inteligencja emocjonalna. Co ciekawe, do końcowego zestawu predykatorów nie weszło wsparcie społeczne. Oba uwzględnione w badaniu rodzaje zasobów okazały się spełniać ważną rolę w zmaganiu się ze stresem w pracy pielęgniarek oraz w przeciwdziałaniu pojawieniu się wypalenia zawodowego, dlatego słuszne wydaje się przełożenie tych wyników na sferę praktyczną i organizowanie szkoleń pokazujących jak podwyższać, rozwijać i umiejętnie wykorzystywać posiadane zasoby.