Emotional Intelligence and styles and strategies for coping with stress. Research on nursing staff of hospitals

Inteligencja emocjonalna stanowi ważny wskaźnik efektywnego funkcjonowania w codziennym życiu (Śmieja i Orzechowski, 2008). Spośród wielu wymiarów psychologicznych, jeden może być z nią związany szczególnie. Jest nim sposób radzenia sobie ze stresem (coping), rozumiany jako adaptacyjne uczestniczenie w transakcjach stresowych oraz skuteczne ich rozwiązanie. Celem tej pracy było sprawdzenie związku między inteligencją emocjonalną a stylami i strategiami radzenia sobie ze stresem u pielęgniarek, zatrudnionych w szpitalnej służbie zdrowia. W badaniu wzięły udział 102. kobiety, pracujące w Szpitalu Specjalistycznym im. Jędrzeja Śniadeckiego w Nowym Sączu. Wypełniły one ogólną ankietę, obejmującą pytania o wiek oraz staż pracy, a także trzy inne kwestionariusze (Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej INTE; Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych CISS; Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem Mini-COPE). Okazało się, że inteligentne emocjonalnie pielęgniarki stosują adaptacyjne style radzenia sobie ze stresem, takie jak styl skoncentrowany na zadaniu, poszukiwanie kontaktów towarzyskich oraz wsparcia emocjonalnego, aktywne radzenie sobie i planowanie. Wykazano również ujemne związki ogólnej inteligencji emocjonalnej ze stylem skoncentrowanym na zadaniu oraz zaprzestaniem działań. Inteligencja emocjonalna okazała się dobrym predyktorem, wyjaśniającym stosowanie przez pielęgniarki adaptacyjnych sposobów zmagania się z transakcjami stresowymi. Związki poszczególnych składników inteligencji emocjonalnej okazały się niejasne, co wymaga poszerzenia badań i zastosowania innych narzędzi pomiarowych (np. testu zdolności).

The general aim of this study was to examine the relationship between emotional intelligence and coping in a group of 102 hospital nurses. Measurement was conducted by means SSEIT (Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test), CISS (Coping Inventory for Stressful Situations) and Brief COPE. Results have shown: (1) positive correlations between emotional intelligence and task-oriented coping, social diversion, active coping and use of emotional support; (2) negative correlations between emotional intelligence and emotion-oriented coping and behavioral disengagement; (3) positive correlations between utilizing emotions and task-oriented coping and social diversion; (4) positive correlations between emotion perception and task-oriented coping. The theoretical model explains 10 to 27% of the variability of adaptive coping.