Gemstones in Poland

Historia klasyfikacji kamieni szlachetnych nie należy do oczywistych, ponieważ zmieniała się na przestrzeni wieków. Było to, między innymi, spowodowane odkryciami wcześniej nieznanych minerałów. Pierwszą udokumentowaną klasyfikację kamieni szlachetnych stworzyli Babilończycy, dzieliła się ona na 3 grupy: planetarną, gwiezdną i ziemską. Z kolei na przełomie XI oraz XII wieku klasyfikacja była przeprowadzana na podstawie subiektywnych upodobań. Najbardziej szczegółową klasyfikację kamieni szlachetnych pochodzenia naturalnego przedstawił A. J. Ciurupa w 1973 roku. Opierała się ona podstawie właściwości fizycznych (barwy, przeźroczystości, twardości), wartości dekoracyjnej oraz na możliwości obróbki technologicznej minerałów.Istotnym elementem związanym z polskimi kamieniami szlachetnymi jest historia ich wydobycia, która sięga początków XII wieku. Znaczący wpływ na jej rozwój mieli górnicy pochodzący z Polski i sąsiednich krajów np. Niemiec, Czech oraz Walonowie (wędrowcy pochodzący z południowej części Belgii), którzy dokonali opisu wielu stanowisk zasobnych w wartościowe kamienie.Polskie kamienie szlachetne najliczniej występują na obszarze Dolnego Śląska. Najczęściej spotyka się małe minerały, bez większego znaczenia jubilerskiego. Jednak w średniowieczu Wenecjanie pozyskiwali, między innymi, turmaliny oraz granaty do wytopu szkieł weneckich oraz wyrobu mozaik. Na terenie Polski diamentonośne kimberlity mogą występować w dwóch regionach. Budowa geologiczna jednego z tych obszarów jest zbliżona do budowy okolic Třebenic (kraj ustecki, Czechy), w której stwierdzono kimberlity. Drugi zaś jest oddalony o kilkadziesiąt kilometrów od wsi Berestowie (Wołyń, Ukraina), na terenie której została pobrana próbka zawierająca trzy kryształy diamentów. Co ciekawe w XII wieku powstała książka, w której znajduje się informacja, jakoby na polach oraz w stawach nieopodal zamku Chojniki znajdowano dużo diamentów.

The history of the classification of precious stones is not obvious, since it has changed over the centuries. This was, among other things, caused by discoveries of previously unknown minerals. The first documented classification of precious stones was created by the Babylonians. It was divided into 3 groups: planetary, star and earth. At the turn of the 11th and 12th centuries, the classification was based on subjective preferences. A. Ciurupa presented the most detailed classification of precious stones of natural origin in 1973. It was based on the basics of physical properties (colour, transparency, hardness), the decorative value and the possibility of technological processing of minerals.An important element associated with Polish precious stones is the history of their mining, which dates back to the early twelfth century. Miners from Poland and neighbouring countries (Germany, the Czech Republic) and Walloons (wanderers from southern Belgium) had a significant impact on the development of the history of their mining, who had described many sites rich in valuable stones.Polish precious stones are most frequently found in the area of Lower Silesia. Most often, small minerals are found, without much importance in jewellery. However, in the Middle Ages, the Venetians obtained, among others, tourmalines and garnets for melting to make Venetian glasses and mosaics.In Poland, diamond-bearing kimberlites can occur in two regions. The geological structure of one of these areas is similar to that located in the vicinity of Třebenice (Ústí nad Labem Region, Czech Republic), in which kimberlites were found. The second one is located a few dozen kilometres from the village of Berestowie (Volhynia, Ukraine),in which a sample containing three diamond crystals was collected. Interestingly, in the 12th century, a book was written and contains information, that quite a bit of diamonds were found in the fields and ponds near the castle of Chojniki.