One Country, Two Worlds: The Development of Japanese Shamanism on the Example of Shintō Miko and Yuta from Okinawa

Niniejsza praca ukazuje rozwój kobiecego szamanizmu w Japonii od wieków starożytnych, aż po współczesność, na przykładzie miko z rdzennej religii japońskiej shintō oraz szamanek yuta obecnych na Okinawie. Szamanizm od samego początku był domeną kobiet w tym kraju, dlatego w pracy skupiono się na dwóch najbardziej charakterystycznych przedstawicielkach takich praktyk religijnych. Praca ma na celu ukazanie w jaki sposób rozwijał się kobiecy szamanizm w odpowiedzi na obce wpływy i wierzenia przybyłe z kontynentu, a także jak ukształtowało to współczesne miko i yuta. Zarówno rosnąca rola shintō, jak i wprowadzenie buddyzmu oraz konfucjańskie wartości, znacząco odcisnęły się na pozycji kobiet w religii. Yuta pomimo nacisku władz i licznych praw zakazujących im wykonywania zawodu przetrwały do dziś ciesząc się stałą popularnością pośród mieszkańców. Przetrwały jako relikt tradycji Okinawy. Jednak miko nie mając tyle szczęścia oraz poparcia społeczeństwa nigdy nie odzyskały pierwotnej pozycji. Chociaż przed wprowadzeniem buddyzmu cieszyły się ogromnym szacunkiem oraz władzą, począwszy od tego momentu w historii Japonii miko były coraz bardziej spychane na margines. Pomimo faktu, iż w wielu rejonach Japonii nadal można spotkać aktywne szamanki, obecnie niewiele osób wiąże je z kuchiyose miko, a jeszcze mniej ze świątynnymi służkami, ubranymi w białe kimona i czerwone spodnie hakama, będącymi pomocą oraz ozdobą chramów.

This work shows the development of female shamanism in Japan from ancient times, up to the present day, on the example of miko from the indigenous Japanese religion shintō and yuta shamans from Okinawa. Shamanism from the very beginning was the domain of women in this country, which is why this thesis is focused on the two most characteristic representatives of such religious practicions. The work aims to show how the female shamanism developed in response to foreign influences and beliefs that came from the continent, and how it shaped the modern miko and yuta. Both the growing role of shintō, as well as the introduction of Buddhism and Confucian values, significantly affected the position of women in the religion. Yuta, despite the pressure of the authorities and numerous laws prohibiting them from practicing, has survived to this day, enjoying constant popularity among the residents of Okinawa. They survived as a relic of the Okinawan tradition. However, miko, not having so much luck and public support, never regained their original position. Although, before the introduction of Buddhism, they enjoyed great respect and power, from that moment in the history of Japan miko were increasingly marginalized. Despite the fact that active shamans can still be found in many areas of Japan, today few people associate them with kuchiyose miko, and even fewer with the young shrine maidens, dressed in the white kimono and red hakama pants, who are just the servants.