Powyższa praca poświęcona jest stosowaniu metody survivalu w pracy profilaktycznej i resocjalizacyjnej z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Jej celem jest wzbogacenie wiedzy dotyczącej aktywnych metod pracy z dziećmi i młodzieżą oraz ukazanie możliwych korzyści lub zagrożeń wypływających ze stosowania opisywanej metody. Temat ten został ukazany w odniesieniu do założeń koncepcji resilience. W pracy wykorzystano metodę wywiadów fokusowych oraz indywidualnych. W toku badań uzyskano opinie zarówno wychowanków jak i wychowawców uczestniczących w zajęciach prowadzonych metodą survivalu. Uzyskany materiał badawczy w połączeniu z tłem teoretycznym może być istotny zarówno dla teorii jak i praktyki. Może stanowić swoisty przewodnik dla osób projektujących aktywne formy pracy profilaktycznej i resocjalizacyjnej.

The present dissertation is devoted to the application of the survival method in preventive and resocialization work with socially maladjusted youth. Its aim is to enrich knowledge about active methods of work with children and young people as well as to present possible benefits and risks resulting from the application of the method described. The topic was presented with respect to the assumptions of the resilience concept. Methods of focus groups and individual interviews were used in this dissertation. In the course of the research, the opinions of both pupils and educators participating in survival activities were obtained. The acquired research material in combination with the theoretical background can be relevant both for the theory and practice. It can serve as a guide for people creating active forms of preventive and resocialization work.