Glosa do wyroku Trybunału (Wielka Izba) z dnia 5 marca 2019 r. w sprawie C-349/17, EESTI Pagar as przeciwko Ettevõtluse Arendamise Sihtasutus i Majandus- ja Kommunikatsiooniministeeriums

Niniejsza glosa dotyczy wyroku Trybunału (Wielka Izba) z dnia 5 marca 2019 r., wydanego w sprawie C-349/17, Eesti Pagar AS przeciwko Ettevõtluse Arendamise Sihtasutus i Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium. Omawiane orzeczenie dotyczy skutku bezpośredniego art. 108 ust. 3 zdanie trzecie TFUE, ochrony uzasadnionych oczekiwań, terminów przedawnienia odzyskania pomocy niezgodnej z prawem, a także sytuacji beneficjenta. Głównym novum wyroku jest możliwość i zarazem konieczność stosowania art. 108 ust. 3 zdanie trzecie TFUE przez organy, które przyznały pomoc niezgodną z prawem, w celu odzyskania tej pomocy z ich własnej inicjatywy (tzw. odwrócony skutek wertykalny).

This case commentary relates to the decision of the Court (Grand Chamber) of 5 March 2019 in C-349/19 Eesti Pagar v Ettevõtluse Arendamise Sihtasutus and Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium, the direct effect of the third sentence of Article 108(3), TFEU, the protection of legitimate expectations, limitation periods for recovery of unlawful aid, and to the position of the beneficiary of that aid. The novelty found in the judgment at issue is the possibility - and the requirement - to apply the third sentence of Article 108(3), TFEU by the national authorities which granted unlawful aid, in order to recover that aid ex officio (the so-called inverse vertical direct effect).