Sensibility analysis on tigecycline and aminoglycosides of hospital strains Acinetobacter baumannii.

Bakterie z rodziny Acinetobacter są to Gram – ujemne pałeczki niefermentujące glukozy. Ze względu na małe wymagania oraz duże zdolności przystosowawcze są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie oraz środowisku szpitalnym. Stanowią składnik fizjologicznej flory mikrobiologicznej człowieka, szczególnie osób hospitalizowanych. Rzadko wywołują infekcje u osób ambulatoryjnych, natomiast są częstym czynnikiem etiologicznym zakażeń szpitalnych. Pałeczki Acinetobacter spp. należą to patogenów alarmowych, wywołujących poważne, często kończące się zgonem pacjenta zakażenia głównie u pacjentów przebywających w oddziałach intensywnej terapii, zabiegowych, oparzeniowych, hematologicznych, urologicznych oraz chirurgicznych. Zakażenia dotyczną najczęściej pacjentów poddawanych inwazyjnym procedurom medycznym, rozległym zabiegom chirurgicznym oraz osób z obniżoną odpornością. Gatunkiem o największym znaczeniu klinicznym jest Acinetobacter baumannii posiadający liczne czynniki zjadliwości oraz mechanizmy oporności. Jest czynnikiem etiologicznym: zapalenia płuc u chorych sztucznie wentylowanych (VAP), bakteriemii, posocznic, zakażeń skóry, tkanek miękkich, kości, układu nerwowego oraz dróg moczowych. Ze względu na liczne mechanizmy oporności, bakterie A. baumannii są naturalnie oporne na wiele grup antybiotyków oraz z łatwością nabywają oporność na leki dotychczas skuteczne w eradykcji drobnoustroju, min. karbapenemy. Niewłaściwa terapia oraz nadmierne stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania prowadzą do selekcji trudnych do zwalczenie, wielolekoopornych szczepów bakteryjnych.Proces narastania oporności szczepów A. baumanii na stosowane w terapii leki wymusza prowadzenie badań, mających na celu opracowanie optymalnej terapii, która mogłaby zostać wykorzystana w leczeniu najpoważniejszych zakażeń. Jeszcze do niedawna ze względu na dużą liczbę dowodów potwierdzających, nowy lek, półsyntetyczna pochodna tetracyklin – tigecyklina, był uznawany na skuteczny w eradykacji drobnoustroju. Niestety aktualne doniesienia informują o narastającej oporności pałeczek A. baumannii na ten antybiotyk. Celem badania było określenie wrażliwości szczepów bakteryjnych A. baumannii na aminoglikozdy (amikacynę, gentamycynę, tobramycynę) oraz na glicyklinę – tigecyklinę. Do badania zastosowano 33 szczepy bakteryjne pochodzące z materiałów klinicznych pobranych od pacjentów hospitalizowanych w okresie od lutego 2011 do lutego 2013 roku w różnych oddziałach Specjalistycznego Szpitala im. Ludwika Rydygiera w Krakowie. Próbkami materiałów klinicznych były: aspirat tchawiczy, krew, wymaz z rany oraz mocz. Dominującym pod względem liczby pobranych próbek był Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii, z którego pobrano 52% wszystkich próbek.Lekowrażliwość izolatów A. baumannii na aminoglikozydy oraz tigecyklinę wraz z oznaczeniem minimalnego stężenia hamującego MIC oznaczono za pomocą referencyjnej, ilościowej metody E – test. W interpretacji wrażliwości szczepów bakteryjnych zastosowano kryteria EUCAST i CLSI. Zgodnie z kryteriami EUCAST wszystkie badane szczepy były oporne na tigecyklinę. Natomiast u 61% (20) szczepów zaobserwowano fenotyp oporny na wszystkie badane aminoglikozydy. Najwięcej szczepów opornych pochodziło z Oddziału Anestezjologi i Intensywnej Terapii, a materiałem, z którego je izolowano był aspirat z dróg oddechowych i wydzielna z drzewa oskrzelowego. W zależności od rodzaju zastosowanych wytycznych w celu oceny wrażliwości szczepów zaobserwowano znaczą rozbieżność wyników. Wiele szczepów zaklasyfikowanych zgodnie z kryteriami EUCAST jako oporne, w przypadku kryterii CLSI, charakteryzowały się średnią opornością lub wrażliwością. Porównując wyniki badania własnego z innymi dostępnymi w literaturze bezsprzeczenie obserwuje się narastającą oporność szczepów bakteryjnych A. baumannii na rutynowo stosowane antybiotyki w tym aminoglikozydy oraz na tigecyklinę.

The genus Acinetobacter is a group of gram-negative non-fermentative glucose bacillus. Due to small requirements and large adaptive abilities are widely widespread in nature and the hospital - environment. They constitute the component of the human's physiological microbiological flora, particularly hospitalized people. Seldom they cause infections at ambulant people , however they are frequent etiologic factor of hospital-acquired infections. Bacilli Acinetobacter spp. belong to alarm-pathogens, causing serious, often ending with patient death, infections mainly at patients staying in intensive care, surgical, of burn, haematologic, urological and surgical units. Infections most often concern patients given up to invasive medical procedures , extensive surgical procedures and people with the lowered immunity. A species about the greatest clinical meaning is Acinetobacter baumannii possessing numerous factors of malice and mechanisms of resistance. It is an etiologic factor of: pneumonias at ill of artificially ventilated (VAP), bacteraemias, sepses, infections of the skin, soft tissues, bone, the nervous system and urinary ways. Due to numerous mechanisms of resistance, bacteria A. baumannii is naturally resistance on many groups of antibiotics and readily acquire the resistance on medicines being so far effective in eradication of the micro-organism, among others carbapenems. The wrong therapy and the excessive application of antibiotics about the broad action spectrum lead to selection of difficult to fight, multidrug-resistant bacterial strains. Resistance growth process of the strains A. baumannii resistance on applied in the therapy medicines extorts leading of research, targeting the elaboration of the optimum-therapy which would be able to be used under treatment of most serious infections. Recently due to the large number of corroborating evidences, new medicine, the semisynthetic derivative of tetracyclines - tigecycline, was acknowledged on effective in eradication of the bacteria. Unfortunately current reports inform about the growing resistance of A. baumannii bacillus on this antibiotic. The purpose of the investigation was the definition of the strains A. baumannii sensibility on aminoglycosides (the amikacin, the gentamycin, the tobramycin) and on glycycline - tigecycline. To the investigation was applied 33 bacterial strains coming from clinical materials received from patients hospitalized within a period from February 2011 to February 2013 in different wards of the Specialistic Hospital of Ludwik Rydygier in Cracow. Samples of clinical materials were: tracheal aspirated, blood, the swab from the wound and the urine. Ward in respect of the number of received samples was the Department of the Anesthesiology and the Intensive Care from which one received 52% all samples.Medicines sensibility of isolated A. baumannii on aminoglycosides and tigecycline together with designation of the minimum - concentration inhibitory MIC was marked by means of the reference, quantitative method E - test. In the interpretation of the bacteria strains sensibility was applied EUCAST and CLSI criteria.In compliance with criteria EUCAST all examined strains were resistanct on tigecycline. However at 61% (20) tribes was observed the refractory phenotype on all examined amino glycosides. Most resistant strains came from the Anesthesiology Department and Intensive Care, with material from which was isolated it was aspirate from respiratory tracts and mucus from the arbor bronchialis. Depending on the kind of applied guidelines for the purpose of the sensibility evaluation of tribes there was observed considerable divergence of results. Many strains classed in compliance with with EUCAST criteria as resistant, in case of CLSI criteria, characterized with the average resistance or sensibility.