Temporal dimension of mediatization or what media do to our time

Bibliogr. s. 527-528

Celem niniejszego opracowania jest podjęcie próby wypełnienia luki badawczej w zakresie temporalnego wymiaru mediatyzacji. W szczególności przedmiotem badań jest struktura zmediatyzowanego czasu oraz jego wartość dla użytkowników. Ujęcie metodologiczne miało charakter mieszany (ilościowo-jakościowy), a przedmiotem głównego pytania badawczego była kwestia: co media robią z naszym czasem. Na podstawie analizy materiału empirycznego wyodrębniono następujące kluczowe cechy aktywności medialnej współczesnych osób młodych: intensywność i przypadkowość korzystania z mediów (większość wolnego czasu jest zmediatyzowana i jest on najczęściej nieplanowany), nieustanne medialne podłączenie, któremu towarzyszy poczucie straty czasu, łagodzone przez uczucie doświadczania relaksu; świadomość wielkich (niewykorzystanych) możliwości, które dają media, oraz świadomość konieczności walki z uzależnieniem od nich; ambiwalentna lub negatywna ocena wartości czasu zmediatyzowanego i niepokój związany z możliwością "odłączenia".

The study is aiming at bridging the research gap concerning temporal dimension of mediatization. In particular, the subject of the research is the structure of the mediatized time, as well as its subjective value declared by media users. The mix-method approach applied in the study aimed to answer the research question: what media do to our time. The detailed analysis of the collected empirical data leads to the conclusion about certain features of young people mediatized activities: high level of intensity and futility of media consumption; permanent media connection accompanied by a sense of time loss, which is mitigated by a feeling of relaxation; the awareness of huge (unused) opportunities the media are able to off er; the awareness of media addiction necessary to be overcome; the ambivalent or negative evaluation of mediatized time and the anxiety or threat of being disconnected.