Traditional folk culture of African tribes as part of a tourist attraction

The main aim of the Master's thesis is to demonstrate, that the traditional folk culture of African tribes is one of the essential element, which representing the attractiveness of Africa. The reason for the choice of the cultural heritage of African tribes, is a perfect view of the dynamic progress occurring in tourism sector and the transformation, that it brought, in places with rich, native traditions and culture.In the first part of this paper work, on the basis of tribes: Maasai, Zulu, Dogon and Pygmies, I want to present the diversity of their native folk culture, which is a fundamental tourist attraction. Then it will be shown transformation of this culture, including elements, that have disappeared forever, as well as those, that have evolved and adapted to new circumstances.In the second part of this work it will be presented tourism and its organization, on the basis of cultural tribes: Maasai and Zulu, (in terms of positive and negative), to outline possible prospects for sustainable development of tourism and culture. The basic methods used to meet this objective, were both: insightful studies of numerous publications in this field and my own observations on the tribes of East Africa (Samburu - Masai section), that was made during a stay in Africa in 2010.In summary, in connection with social and cultural changes, in Africa can be seen the following trends, such as:changes in population's attitudes towards tourism;then changes in traditional material and immaterial culture to commercialized product (tourist trade);and in the end, changes in relations between natives and tourists associated with the increasing tourists arrivals.

Celem pracy magisterskiej jest wykazanie, że tradycyjna kultura ludowa wybranych plemion afrykańskich jest jednym z istotnych elementów, stanowiących o atrakcyjności turystycznej Afryki. Przyczyną wyboru dziedzictwa kulturowego plemion afrykańskich, jest doskonały obraz dynamicznie zachodzącego postępu sektora turystycznego oraz transformacji jakie on wniósł, w miejscach o bogatych, rodzimych tradycjach i kulturze. W pierwszej części pracy, na przykładzie plemion: Masajów, Zulusów, Dogonów i Pigmejów zademonstrowana została różnorodność reprezentowanej przez nich rodzimej kultury ludowej, stanowiącej fundamentalną atrakcję turystyczną. Następnie przedstawiony został obraz przeobrażeń tej kultury, w tym elementy, które zanikły bezpowrotnie, a także te, które uległy ewolucji i adaptacji do nowych okoliczności. W drugiej części pracy zaprezentowany został ruch turystyczny i jego organizacja, na podstawie dorobku kulturowego plemion: Masajów i Zulusów (z punktu widzenia pozytywnego i negatywnego), by zarysować możliwe perspektywy zrównoważonego rozwoju turystyki i kultury. Podstawowymi metodami, zastosowanymi do spełnienia postawionego celu były zarówno wnikliwe studia nad wieloma publikacjami z tej dziedziny oraz obserwacje własne nad plemionami Afryki Wschodniej (Samburu – odłam Masajów), dokonane podczas pobytu w Afryce w 2010 roku.Reasumując, w związku z przemianami kulturowymi i społecznymi, na obszarze Afryki można zauważyć następujące tendencje, takie jak: zmiany postaw mieszkańców wobec ruchu turystycznego; kolejno zmiany tradycyjnych wytworów kultury materialnej i niematerialnej w skomercjalizowany produkt kulturowy (rzemiosło turystyczne); a także zmiany stosunku mieszkańców do turystów, wraz ze zwiększaniem się przyjazdowego ruchu turystycznego.