Women’s diary-writing and motherhood as forms of creative expression based on Anna Iwaszkiewiczowa's "Journals" and Sylvia Plath's "Journals 1950-1962"

Niniejsza praca jest komparatystyczną analizą "Dzienników" Anny Iwaszkiewiczowej oraz "Dzienników 1950-1962" Sylvii Plath pod kątem sposobów uwalniania się ekspresji twórczej obu pisarek. Twórczynie te sięgnęły po „nieliteracki” w świetle koncepcji kobiecego lęku przed autorstwem gatunek dziennika osobistego. Dzieła obu zostały zinterpretowane pod kątem wyznaczników kobiecego pisania, udowadniając tezę, iż poetyka oraz podmiotowość autobiograficznego wyrazu są ściśle związane z płcią. Pragnienie pisania Iwaszkiewiczowej oraz Plath było związane z ich potrzebą spełniania się w macierzyństwie, co udowadnia stałe powracanie w autonarracji dziennika tematów związanych z byciem matką czy rolą kobiety. Istotną strategią przyjmowaną przez obie diarystki jest także sytuowanie swojej podmiotowości wokół egzystencji własnych matek, które to dokonuje się w dziennikach poprzez zerwanie z wizjami życia matek obu pisarek. Widoczna jest paralela pomiędzy wyrażaniem siebie w narracji autobiograficznej a samopoznaniem i rozwojem osobistym w przekazywaniu życia jako matka. Prowadzenie diarystycznej narracji to także świadectwo poczucia twórczego niespełnienia obu kobiet. W konsekwencji badane teksty Iwaszkiewiczowej oraz Plath są świadectwem zmagań kobiet-twórczyń, nieprzekonanych o wartości własnych głosów, szczególnie tych dotyczących doświadczenia egzystencjalnego, jakim jest macierzyństwo.

This thesis is a comparative analysis of the ways of releasing the creative expression in the Anna Iwaszkiewiczowa's "Journals" and Sylvia Plath's "Journals 1950-1962". Both writers reached for the "non-literary" – in meaning of the concept of the female fear of authorship – genre of a personal diary. The works of both writers were interpreted in terms of diverse strategies of creating women’s writer self, proving the thesis that the poetics and subjectivity of autobiographical expression are closely related to gender. The desire to write of both authors was related to their need to fulfill themselves in motherhood, which is proved by the constant return of topics related to being a mother or the role of a woman in the self-narrative of the diary. An important strategy adopted by Iwaszkiewiczowa and Plath is situating their subjectivity around the existence of their mothers, which is carried out in journals by breaking with the visions of the lives of the both writers' mothers. There is a visible parallel between self-expression in the autobiographical narrative, and self-discovery or personal development in transmitting life as a mother. The practice of a diaristic narrative is also a testimony to the sense of unproductivity and creative powerlessness of both women. As a consequence, the self-narratives of Iwaszkiewiczowa and Plath are evidences of the struggles of female-creators, unconvinced about the value of their own voices, especially those concerning the existential experience of motherhood.