The application of functional test in assesing the risk of ankle injury in trail runners

Wstęp i cel pracyBiegi trailowe poprzez specyficzne uwarunkowania mogą przyczyniać się do powstawania licznych kontuzji. Celem pracy była ocena ryzyka wystąpienia ponownego urazu stawu skokowego u biegaczy trailowych z zastosowaniem testów funkcjonalnych oraz kwestionariusza niestabilności stawu skokowego. Sprawdzono, czy wybrane testy funkcjonalne można wykorzystać jako powszechne narzędzie określające ryzyko wystąpienia kontuzji, deficyty funkcjonalne oraz zaburzenia równowagi i propriocepcji u biegaczy trailowych z historią urazu stawu skokowo-goleniowego.Materiał i metodyBadaniem objęto 30 biegaczy trailowych (wiek: 29±5 lat) z historią urazu stawu skokowego i 40 zdrowych, nietrenujących osób (wiek: 26±4 lat), których poddano jednorazowej analizie funkcjonalnej narządu ruchu oraz ocenie dysfunkcji stawu skokowego. Wykorzystano: test równowagi gwiazdy (ang. Star Balance Test - SEBT), modyfikację testu równowagi gwiazdy na poduszce równoważnej (SEBTbalans), test trójskoku, kwestionariusz niestabilności stawu skokowego (ang. Cumberland Ankle Instability Tool - CAIT) oraz ankietę własną. Porównano wyniki pomiędzy grupą badaną i kontrolną, a w grupie biegaczy trailowych, pomiędzy kończyną z historią urazową oraz kończyną zdrową.WynikiPorównując kończynę dolną urazową i nieurazową u biegaczy wykazano istotne różnice wyników CS 3/8 (p<0,001) oraz CS 8 kierunków (p<0,001) w testach SEBT i SEBTbalans. W grupie kontrolnej LSI 8 kierunków był istotnie niższy od LSI 3/8 (p=0,0055) testu SEBT. W grupie badanej LSI w kierunku tylno-przyśrodkowym był istotnie niższy w teście SEBT (p=0,0222), w porównaniu do SEBTbalans. W grupie kontrolnej LSI w kierunku przednim było istotnie wyższe w teście SEBT (0=0,0435). Porównując znormalizowane wyniki testów SEBT i SEBTbalans wyniki były istotnie niższe dla kończyny urazowej (p<0,0001), w porównaniu do nieurazowej. W grupie kontrolnej wynik dla kierunku przyśrodkowego SEBT był istotnie wyższy dla kończyny prawej (p=0,0224). a dla kończyny lewej - w kierunku bocznym (p=0,0145). Porównując znormalizowany wynik zasięgu we wszystkich kierunkach pomiędzy SEBT i SEBTbalans wykazano wyższy wynik kończyny urazowej w teście SEBT w kierunkach: przednim (p<0,0001), przednio-przyśrodkowym (p=0,0042), przyśrodkowym (p<0,0001), tylno-przyśrodkowym (p=0,0061), tylnym (p=0,0074), tylno-bocznym (p<0,0001) oraz bocznym (p=0,0022). Kończyna nieurazowa osiągnęła wyższe wyniki w SEBT w porównaniu z SEBTbalans w kierunkach: przednim, przednio-przyśrodkowym, przyśrodkowym, tylno-przyśrodkowym, tylnym i tylno-bocznym (p<0,0001) i bocznym (p=0,0124). Porównując LSI w każdym z kierunków pomiędzy grupami, u biegaczy wartość wskaźnika była istotnie niższa w każdym z 8 kierunków testu SEBT (p<0,05) i SEBTbalans (p≤0,005), w porównaniu do kontrolnej. Znacznie niższe wyniki dla kończyny urazowej, w porównaniu z nieurazową, grupa badana osiągnęła: w teście trójskoku (p=0,0021), w porównaniu LSI testu trójskoku (p<0,0001) oraz w kwestionariuszu CAIT (p<0,0001). W grupie badanej wykryto dodatnią korelację pomiędzy wynikami testów funkcjonalnych SEBT, SEBTbalans oraz testu trójskoku, a wynikiem kwestionariusza CAIT (p<0,01).WnioskiDoznanie urazu stawu skokowego w przeszłości stanowi czynnik ryzyka, predysponujący do wystąpienia ponownego urazu u sportowców trenujących amatorsko biegi trailowe. U biegaczy górskich z historią urazu stawu skokowego występują deficyty funkcjonalne, a wybrane testy funkcjonalne i kwestionariusz CAIT umożliwiają ich identyfikację. U osób amatorsko trenujących biegi górskie z historią urazu stawu skokowego występuje funkcjonalna niestabilność stawu skokowo-goleniowego, zaburzenie równowagi dynamicznej oraz mocy mięśniowej w odniesieniu do osób nietrenujących. Do oceny równowagi dynamicznej u biegaczy trailowych możliwe jest zastosowanie uproszczonego testu SEBT, zawierającego 3, z 8 kierunków sięgania. Trenowanie amatorsko biegów trailowych nie wpływa na prewencję urazów stawu skokowego.

Introduction and purpose of the workTrail running, due to its specific conditions, may contribute to the occurrence of multiple injuries. The purpose of this study was to evaluate the risk of recurrent ankle injury in trail runners using functional tests and ankle instability questionnaire. The study investigated whether selected functional tests could be utilized to determine the risk of injury, identify functional deficits, and detect balance and proprioception impairments in trail runners with a history of ankle injury.Material and methodsThe study included 30 trail runners (age: 29 ± 5 years) with a history of ankle joint injury and 40 healthy, non-training individuals (age: 26 ± 4 years). All participants underwent a one-time functional analysis of the musculoskeletal system and an evaluation of ankle joint dysfunction. The following tools were used: the Star Excursion Balance Test (SEBT), a modified SEBT performed on a balance pad (SEBTbalance), a triple hop test, the Cumberland Ankle Instability Tool (CAIT), and a self-developed survey. Results were compared between the study and control groups, and in the trail runners group between the injured and non-injured limbs.ResultsComparisons between the injured and non-injured limbs of the runners revealed significant differences in the Composite Score (CS) for 3/8 directions (p < 0.001) and CS 8 directions (p < 0.001) in the SEBT and SEBTbalance. In the control group, the Limb Symmetry Index (LSI) for 8 directions was significantly lower than LSI 3/8 directions (p = 0.0055) in the SEBT. In the study group, LSI in the posteromedial direction was lower in the SEBT (p = 0.0222) compared to the SEBTbalance. In the control group, LSI in the anterior direction was higher in the SEBT (p = 0.0435). In the comparison of normalized results between SEBT and SEBTbalance, results were significantly lower for the injured limb (p < 0.0001) compared to the non-injured limb. In the control group, the medial direction in SEBT was significantly higher in the right limb (p = 0.0224) and the lateral direction in the left limb (p = 0.0145). In the comparison of normalized reach results of all directions between SEBT and SEBTbalance, the injured limb showed higher results in the SEBT in the following directions: anterior (p < 0.0001), anteromedial (p = 0.0042), medial (p < 0.0001), posteromedial (p = 0.0061), posterior (p = 0.0074), posterolateral (p < 0.0001), and lateral (p = 0.0022). The non-injured limb achieved higher SEBT results compared to SEBTbalance in the directions: anterior, anteromedial, medial, posteromedial, posterior, and posterolateral (p < 0.0001), and lateral (p = 0.0124). Runners had lower LSI in each of the 8 directions in the SEBT (p < 0.05) and SEBTbalance (p ≤ 0.005) compared to the control group. The study group achieved significantly lower results for the injured limb compared to the non-injured limb in the triple hop test (p = 0.0021), in LSI comparison for the triple hop test (p < 0.0001), and in the CAIT (p < 0.0001). A positive correlation was found in the study group between the results of the SEBT, SEBTbalance, and the triple hop test, and the CAIT questionnaire score (p < 0.01).ConclusionsA history of ankle joint injury is a risk factor predisposing amateur trail runners to re-injuries. Trail runners with a history of ankle joint injury have functional deficits, which can be identified by selected functional tests and the CAIT. Amateur trail runners with a history of ankle joint injury have functional ankle instability, as well as impaired dynamic balance and muscular strength compared to non-training individuals. For the assessment of dynamic balance in trail runners, a simplified SEBT for 3 out of the 8 reaching directions can be applied. Amateur trail running does not appear to prevent ankle joint injuries.