Discovery of HeLa cells as a beginning of the revolution in the in vitro research

Historia hodowli komórkowych sięga końca XIX wieku, kiedy Wilhelm Roux utrzymał płytkę nerwową z embrionu kurczaka w ogrzewanym roztworze soli, ustanawiając zasady hodowli komórkowej. Od tego czasu naukowcy próbowali utrzymać przy życiu hodowlę komórek w warunkach in vitro by stworzyć model pozwalający na przeprowadzanie badań poza organizmem. Od początku panowało przekonanie, że hodowanie komórek in vitro pozwoli znaleźć odpowiedzi na wiele pytań dotyczących struktury i biologii komórek. Linię pierwszych ludzkich komórek uzyskano w 1951 roku przez przypadek z komórek pobranych z rutynowej biopsji raka szyjki macicy. Henrietta Lacks, kilka miesięcy później zmarła z powodu tego nowotworu. Twórcą pierwszej linii komórek nazwanej HeLa od imienia i nazwiska pacjentki był George Gey, pracownik szpitala Johna Hopkinsa w Baltimore. Obecnie komórki HeLa są jedną z najczęściej stosowanych linii komórkowych w badaniach naukowych. Komórki HeLa dzielą się szybko, są wyjątkowo agresywne i mogą przerastać inne komórki powodując zanieczyszczenie innych hodowli komórkowych. Niedawne badania genomu HeLa potwierdzają szczególny charakter jej komórek wynikający z zaburzeń w liczbie i strukturze chromosomów oraz zmian w ekspresji genów odpowiedzialnych za szlaki metaboliczne związane z naprawą DNA oraz z cyklem komórkowym. Na podstawie doświadczeń na komórkach HeLa opublikowano ponad 60 tysięcy artykułów w różnych czasopismach naukowych. W laboratoriach na całym świecie znajduje się ich ponad 50 mln ton tych komórek. Linia HeLa przyczyniła się do opracowania właściwych technik przechowywania, badania i hodowli komórek a także mapowania genów. Dzięki niej odkryto szczepionkę przeciw polio, a badania Harolda zur Hausena nad znaczeniem HPV w procesie nowotworzenia z 2008 roku i odkrycie telomerazy przez Elizabeth Blackburn, Carol Greider i Jacka Szostaka w 2011 roku przyniosły dwie Nagrody Nobla. Bez wątpienia komórki HeLa przyczyniły się znacząco do rozwoju nauki, obniżyły koszty wielu eksperymentów oraz umożliwiły wielokrotne ich powtarzanie.

The history of cell culture dates back to the late nineteenth century when Wilhelm Roux maintained tissues from embryonic chicken in warm saline for days, establishing the principle of cell culture. Since that time scientists have tried to keep alive cell culture in vitro to create a model that allows studying and making experiments outside the body. From the beginning it was thought that culturing cells in vitro gives a chance to find answers to many questions concerning the structure and cell biology. The first human cell line was obtained in 1951 by chance, as a result of a routine biopsy of cervical cancer. George Gey, an employee of John Hopkins Hospital in Baltimore, was the creator of the first human line, named after the patient HeLa. These cells are currently one of the most frequently used cell line in scientific research. The HeLa cells divide rapidly and they may overgrow other cells causing the contamination of other cell cultures. Recent researches on HeLa genome confirm special character of these cells - chromosomes number and structure disorder as well as changes in expression of genes responsible for the metabolic pathways connected with DNA repair and cell cycle. More than 60 thousand articles in various scientific journals were published on the basis of experiments on HeLa. In laboratories around the world there are more than 50 million tons of these cells. The HeLa line contributed to development of appropriate techniques of conservation, research and culturing cells as well as gene mapping. It was possible to discover polio vaccine in 1952, the meaning of HPV in development of tumors in 2008 and telomerase in 2011 using HeLa cells. Those findings resulted in two Nobel Prizes. Without a doubt the HeLa cells significantly contributed in development of science, they reduced the costs of experiments and allowed their numerous repetitions.