The Impact of Dysarthric Disorders on the Quality of Life of Patients with Parkinson's Disease and Their Caregivers: A Phenomenological Analysis

Choroba Parkinsona (PD) jest postępującym schorzeniem neurodegeneracyjnym, które nie tylko powoduje typowe objawy motoryczne takie jak spowolnienie ruchowe i drżenie, ale prowadzi również do poważnych zaburzeń komunikacji związanych z dyzartrią hipokinetyczną. Celem niniejszej pracy była analiza wpływu dyzartrycznych zaburzeń mowy na jakość życia pacjentów z chorobą Parkinsona oraz ich opiekunów. Przeprowadzono badania jakościowe oparte na wywiadach pogłębionych z czterema osobami – dwoma mężczyznami ze zdiagnozowaną chorobą Parkinsona i dyzartrią oraz dwiema kobietami, które na co dzień sprawują opiekę nad takimi pacjentami. Praca składa się z pięciu rozdziałów. Pierwszy rozdział zawiera przegląd literatury na temat choroby Parkinsona ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów neurodegeneracyjnych, objawów choroby oraz metod jej diagnozowania i leczenia. Drugi rozdział koncentruje się na dyzartrii, jej klasyfikacji, diagnostyce oraz specyficznych zmianach mowy, jakie obserwuje się u pacjentów z PD. Trzeci rozdział poświęcony jest metodologii badań – opisano tam cele, założenia, charakterystykę badanej grupy oraz użyte metody badawcze. W czwartym rozdziale dokonano analizy zebranego materiału, którą podzielono na dwie części: jedną poświęconą doświadczeniom chorych i drugą, poświęconą przeżyciom opiekunów. Zidentyfikowano kluczowe obszary problemowe takie jak obciążenie emocjonalne, zmiany w relacjach rodzinnych, strategie wspomagające komunikację oraz oczekiwania wobec terapii logopedycznej. Piąty rozdział stanowi zbiorcze podsumowanie wniosków, które wyłoniły się z przeprowadzonych badań. Wyniki badań wskazują na głęboki wpływ dyzartrii na jakość życia zarówno pacjentów jak i ich opiekunów, podkreślając znaczenie odpowiednio dostosowanej terapii logopedycznej. Zastosowanie odpowiednich strategii terapeutycznych, rozwijanie edukacji pacjentów, opiekunów czy personelu medycznego, zwiększenie dostępu do terapii logopedycznej, a także rozwój badań i nowoczesnych technologii wspomagających komunikację mogą znacząco poprawić komfort życia chorych oraz ich bliskich.

Parkinsons’s Disease (PD) is a progressive neurodegenerative disorder that not only causes typical motor symptoms such as bradykinesia and tremor but also leads to significant communication impairments associated with hypokinetic dysarthria. This study aimed to analyze the impact of dysarthric speech disorders on the quality of life of Parkinson’s Disease patients and their caregivers. Qualitative research was conducted through in-depth interviews with four individuals – two men diagnosed with Parkinson’s Disease and dysarthria and two women who provide daily care for such patients. The work is divided into five chapters. The first chapter provides a literature review on Parkinson’s Disease, focusing on neurodegenerative mechanisms, disease symptoms and methods of diagnosis and treatment. The second chapter concentrates on dysarthria, its classification, diagnostics, and specific speech changes observed in PD patients. The third chapter is dedicated to the research methodology, describing the objectives, assumptions, characteristics of the study group and the research methods used. The fourth chapter presents the analysis of the collected data, divided into two parts: one addressing the experiences of patients and the other focusing on the experiences of caregivers. Key problem areas were identified including emotional burden, changes in family relationships, strategies for supporting communication and expectations regarding speech therapy. The fifth chapter provides a comprehensive summary of the conclusions drawn from the research. The research findings indicate a profound impact of dysarthria on the quality of life of both patients and their caregivers, highlighting the importance of appropriately tailored speech therapy. Implementing effective therapeutic strategies, enhancing education for patients caregivers and medical staff, increasing access to speech therapy and advancing research and modern communication technologies can significantly improve the quality of life for both patients and their loved ones.