The symbolism of the dragon and snake in Hellenic and Chinese literature: A comparative analysis of myths and the meanings in "Argonauts" and "Chu Ci"

Praca licencjacka obejmuje analizę porównawczą symboliki i motywów smoka i węża w literaturze hellenistycznej i chińskiej, na podstawie Argonautyków Apolloniosa z Rodos i zbioru poezji Chu Ci autorstwa Qu Yuan. Praca obejmuje kulturę, filozofię i kontekst historyczny, które miały wpływ na interpretację znaczeń. Symbolika to ogół znaczeń i symboli wykorzystywanych w kulturze, sztuce i komunikacji międzyludzkiej. Symbole są podstawowymi nośnikami znaczeń. Kształtują one ludzkie wierzenia, wartości i są fundamentem ludzkiego myślenia. Słowo “symbol”, pochodzi od greckiego “σύμβολον”, pierwotnie odnosząc się do podzielonego przedmiotu używanego w celu udowodnienia autentyczności i sojuszu. Pojawienie się symboli jest uważane za kryterium pojawienia się kultury ludzkiej i oddziela ludzi od innych istot. Istoty mityczne to kluczowe nośniki znaczeń symbolicznych, pełniące funkcje religijne i społeczne w różnych kulturach. Są personifikacją emocji i ludzkich cech. Smok Chiński jest przedstawiany jako dobroczynny, a smok grecki jako chaotyczny i stanowiący zagrożenie. Kontekst historyczny przedstawia literaturę hellenistyczną jako fundamentalną dla kultury europejskiej. W starożytnej Grecji literatura pełniła funkcje edukacyjne, religijne i polityczne, poprzez promowanie patriotyzmu, męstwa i honoru. Grecki ideał piękna i dobra, καλοκαγαθος (kalokagathos), był połączeniem cnoty i duchowej doskonałości. W starożytnych Chinach pisanie było traktowane jako droga do osiągnięcia duchowej doskonałości i harmonii społecznej. Cesarski system egzaminacyjny wpłynął na standaryzację literacką, wymagając dobrej znajomości klasycznych tekstów chińskich. Konfucjański ideał człowieka, jūnzǐ, podkreślał potrzebę samodoskonalenia poprzez kulturę, cnotę, normy dobrego zachowania i pobożność. Analiza porównawcza motywów smoka i węża pokazuje znaczące różnice i podobieństwa w ich postrzeganiu w obu kulturach. W literaturze hellenistycznej, grecki termin δράκων (drakon) wywodzi się od słowa δέρκομαι (dérkomai - widzieć), sugerując jego uwagę i czujność. Smok jest przeszkodą dla bohatera, który musi go pokonać heroiczną walką by osiągnąć wewnętrzną przemianę. Smok w Argonautykach jest uosobieniem boga wojny w postaci strasznego, nieśpiącego węża o magicznych zębach. W literaturze chińskiej, 龍 (lóng), odnosi się do mitycznych smoków, a 蛇 (shé) do węży. W Chu Ci smoki są duchowymi przewodnikami i pomocnikami dla poety, które reprezentują harmonię, porządek kosmiczny i energię życiową. Węże są symbolem pozytywnych sił, energii yin i sił magicznych. Motywy odzwierciedlają odmienne sposoby myślenia i są kluczowe do konstruowania narracji i przekazywania wartości. Obie tradycje wykorzystują uniwersalne symbole by wyrażać fundamentalne ludzkie doświadczenia i pytania o istnienie. Obecność smoka i węża we współczesności podkreśla trwałość ich symboliki.

The bachelor’s thesis offers a comprehensive comparative of symbolism, focused of motifs of dragons and snakes in Hellenistic and Chinese literature, based on Argonautica of Apollonios of Rhodes and the poetry collection Chu Ci by Qu Yuan. The work covers the cultural, philosophical and historical context that influenced the interpretation of meanings. Symbolism is the totality of meanings and symbols used in culture, art and communication. Symbols are basic carriers of meanings. They shape human beliefs, values and are the foundation of human thinking. The word “symbol,” comes from the Greek “σύμβολον,” originally referring to a divided object that was used to prove authenticity and alliance. The appearance of symbols is considered a standard for the emergence of human culture and they separate humans from other beings. Mythical creatures are key carriers of symbolic meanings, performing religious and social functions in various cultures. They are personifications of human emotions and characteristics. The Chinese dragon is portrayed as good-natures, and the Greek dragon as chaos and a threat.The historical context presents Hellenistic literature as fundamental to European culture. In ancient Greece, literature served educational, religious and political functions by promoting patriotism, courage and honor. The Greek ideal of man, καλοκαγαθος (kalokagathos), was a combination of virtue and spiritual excellence. In ancient China, writing was regarded as a way to achieve spiritual perfection and social harmony. The imperial examination system influenced literary standardization, requiring good knowledge of classical Chinese texts. The Confucian ideal of man, jūnzǐ, emphasized the need for self-improvement through culture, virtue, standards of good behavior. A comparative analysis of the dragon and snake motifs shows significant differences, but also similarities in their perception in the two cultures. In Hellenistic literature, the Greek term δράκων (drakon) is derived from the word δέρκομαι (dérkomai - to see), suggesting attention and vigilance. The dragon is an obstacle for the hero, who must overcome it with heroic struggle in order to achieve inner transformation. The dragon in the Argonauts is the personification of the god of war in the form of a fearsome, non-sleeping snake with magical teeth. In Chinese literature, 龍 (lóng), refers to mythical dragons, and 蛇 (shé) refers to snakes. In Chu Ci, dragons are spiritual guides and helpers for the poet, which represent harmony, cosmic order and life energy. Snakes are symbols of positive forces, yin energy and magical forces.The motifs reflect different ways of thinking and are key to constructing narratives and communicating values. Both traditions use universal symbols to express fundamental human experiences and questions about existence. The presence of the dragon and snake in modern times underscores the persistence of their symbolism.