Who they are, what they want and what young people believe according to the mainstream Polish cinema after 1989.

Praca skupia się na problemie tożsamości młodego pokolenia w polskim kinie mainstreamowym po przemianie ustrojowej. Filmy mainstreamowe po 1989 roku odegrały w Polsce znaczącą rolę – sprawiły, że widzowie wrócili do kin oglądać rodzime produkcje. Bohaterami tych filmów często byli młodzi ludzie. Ich wizerunek – choć pozornie odbiegający od rzeczywistości i tego, w jaki sposób młodzi postrzegali samych siebie – był w wielu aspektach zbieżny z nimi, pokrywał się także z literackim i socjologicznym portretem tego pokolenia. Staram się dociec, dlaczego tak było? Praca zawiera zarys sytuacji polskiej kinematografii po 1989 roku oraz analizę jej kondycji: nadzieje filmowców, związane z nowym ustrojem, preferencje widzów, transformację systemu produkcji i dystrybucji, przemiany kultury filmowej, regulacje prawne, dotyczące kina i kryzys ekonomiczny tej branży. Następnie omawia najważniejsze tendencje w polskim kinie po upadku PRL-u – zarówno komercyjne, jak i artystyczne. Dalej podsumowuje socjologiczne i literackie diagnozy młodego pokolenia po 1989 roku – w wielu miejscach ze sobą spójne. Wreszcie skupia się na filmowych wizerunkach młodych w polskim kinie popularnym po przemianie ustrojowej oraz szuka przyczyn takiego przedstawiania młodych.Wnioski: wizerunki młodego pokolenia w polskim kinie popularnym są wypadkową dominacji globalnego Hollywood, fascynacji polskiego przemysłu filmowego Ameryką i prób nadgonienia zaległości w stosunku do Zachodu, wieku reżyserów i scenarzystów oraz potrzeb młodej widowni. Powstaje pytanie: czy polskie kino popularne może być lepsze i czy komuś jeszcze na tym zależy?

This thesis focuses on a young generation identity issue, which has been explored by the mainstream Polish cinema since the political transformation in Poland. The mainstream movies have played an important role after 1989 in attracting the Polish audience’s attention again to Polish movies. Young people have been often the main characters of those movies. Although their images have been appeared to be rather different from the self-perception of young people, in fact, those images have corresponded with some epic and sociological portraits of that generation. I would like to answer a question of why it happened. This thesis shows the frames of Polish cinema after 1989. It explores its standing by taking a close look at new political transformation hopes of filmmakers, audience’s preferences, transformation of movie production and movie circulation, changes in movie culture, law regulations as well as economic crisis of the movie industry. The major trends of Polish cinema after 1989 – both commercial and artistic – are also discussed. The thesis includes some sociological and pen pictures of young people after 1989, which are coherent in many ways. At last, it focuses on such screen images of young people in the Polish cinema after 1989 and tries to find the reasons of that exposition. In conclusion: the images of young people in the mainstream Polish cinema are the results of such factors as the dominance of global Hollywood, the fascination of the Polish movie industry with American cinema, some efforts to minimalize underdevelopments in relation to the West, the age of producers and screenwriters and the needs of young audience. It may be asked if the mainstream Polish cinema gets better, or at least, if anyone cares for it?