The image of Berlin in selected German films of the Nineties

Berlin to miasto w szczególny sposób naznaczone historią – skupił w sobie jak w soczewce wszystkie najważniejsze wydarzenia XX wieku. W latach trzydziestych i czterdziestych zasłynął jako stolica nazizmu, a po II wojnie światowej jako miniatura zimnej wojny. Współcześnie odzyskał status tętniącej życiem metropolii o niepowtarzalnym charakterze – jako miasto wielokulturowe, miejsce spotkania Zachodu ze Wschodem. W niniejszej pracy poddaję analizie wizję Berlina, jaką prezentują w swoich filmach wywodzący się z Niemiec filmowcy.Pierwszy rozdział dotyczy wizji Berlina ogarniętego wojną w filmie Maxa Färberböcka „Aimée & Jaguar” (1999). Drugi rozdział poświęcony jest sielskiemu obrazowi Berlina Wschodniego w filmie Leandera Haußmanna „Słoneczna Aleja” (1999) oraz zjawisku ostalgii. W trzecim rozdziale skupiam się na Berlinie po upadku muru, jako miejscu spotkania kultur, analizując film Thomasa Arslana pt. „Rodzeństwo” (1997) oraz przedstawiony w nim obraz życia tureckiej diaspory na Kreuzbergu.

Berlin is a city on which the history had a very remarkable influence. It accumulated all the most turbulent events of the twentieth century. In the thirties and forties it became famous as the capital of Nazism. After the second Wold War it became a miniature of the Cold War. Recently the city regained its status as a lively metropolis with unique atmosphere – as a multicultural city, the place where the West meets the East. The subject of this thesis is the vision of Berlin presented by German filmmakers.The first chapter describes Berlin in the wartime in Max Färberböck’s film „Aimée & Jaguar” (1999). The second chapter concerns idyllic vision of the East Berlin in Leander Haußmann’s „Sun Alley” (1999) and the phenomenon of ostalgie. The third chapter concentrates around the image of Berlin as the meeting place for different cultures as seen in Thomas Arslan’s film “Brothers and sisters” (1997) and the depiction of the Turkish diaspora’s life in Krezuberg.