PRAWA DO WIZERUNKU W PRAWIE AUTORSKIM A PRAWO DO PRYWATNOŚCI: ANALIZA PORÓWNAWCZA INDII I POLSKI W KONTEKŚCIE PORTRETÓW PRACOWNICZYCH

Prawo ochrony prywatności i prawo autorskie z różnych względów często bywają ze sobą sprzeczne. Podczas gdy większość z nich odnosi się do sztucznej inteligencji, ten, który jest w centrum tej rozprawy, dotyczy fotografii, szczególnie w sytuacji, gdy osoby fizyczne stają się podmiotami materiałów chronionych prawem autorskim. Chociaż nie znaleziono ogólnie żadnych przepisów w tym zakresie, ważnym pojęciem, które się tu pojawiło, są prawa do wizerunku lub prawa do wizerunku. Niniejsza rozprawa ma na celu zbadanie przecięcia pomiędzy prawem autorskim, prawami do wizerunku i prawem do prywatności. Pierwsza część wprowadza pojęcie praw do wizerunku i ich genezę w ramach prawa autorskiego. W drugiej części wyjaśniono podejście do praw do wizerunku w krajach common law i civil law, a za przykład posłużyły Indie i Polska. W trzeciej części przeanalizowano konflikt między prawem autorskim a prawem do prywatności w odniesieniu do pracowników, których wizerunki są udostępniane w mediach społecznościowych w różnych celach [w tym w celu identyfikacji ich związku z firmą, czasami w celu marketingu firmy i innych], a zgodnie z prawem autorskim niektórych krajów, wymagana jest zgoda pracowników na rozpowszechnianie ich wizerunków jako części materiału chronionego prawem autorskim. W tym zakresie będzie również brane pod uwagę GDPR, szczególnie w sferze identyfikacji i weryfikacji. Może to oznaczać, że wizerunek pracowników jest przetwarzany jako dane osobowe do celów weryfikacji na podstawie GDPR, a ich zgoda jest uzyskiwana na wykorzystanie wizerunku jako części materiałów autorskich online i offline [w tym w mediach społecznościowych], co jest tym samym uważane za identyfikację. Ostatnia część, wnioski i zalecenia, odwiedzi niektóre kroki, które mogą być podjęte w celu lepszego wdrożenia prawa do zgody na bycie częścią materiału chronionego prawem autorskim.

Privacy Law and Copyright Law have often found to be at loggerheads with each other for a variety of reasons. While most of them relate to Artificial Intelligence, the one that is at the centre of this dissertation is photographs, particularly in the circumstance when individuals become subjects of a copyrighted material. While no laws to this effect have been found generally, an important concept that has emerged herein is Image Rights or Personality Rights. This dissertation seeks to address the intersection between copyright law, image rights and the right to privacy. The first part introduces the concept of image rights and their origins as part of copyright law. The second part explains the approach towards image rights in common law and civil law countries and uses India and Poland as example herein. The third part looks at the conflict between copyright law and the right to privacy with reference to employees wherein the images of employees are shared on social media for various purposes [including identifying their association with the company, sometimes marketing the company, and various others], and as per copyright law of certain countries, the consent of the employees is required to circulate their images as part of the copyrighted material. In this regard, the GDPR will also be considered, particularly in the realm of identification and verification. This could mean that employee image is processed as personal data for verification purposes under GDPR, and their consent is obtained for using the image as part of online and offline copyrighted material [including social media] which is thereby considered identification. The final part, conclusion, and recommendations, will visit some steps that can be undertaken for better implementation of one’s right to consent to be a part of copyrighted material.