Effects of chronic sleep deprivation on parameters of saccadic eye movements.

Chronic sleep deprivation has adverse effects on cognitive performance, mood and motor functions. Sustained attention is drastically affected by periods without sleep. Two processes have impact on neurobehavioral function: circadian and homeostatic. Their interaction determines effectiveness of cognitive functioning.The present study examined the effects of 21 h of chronic (7 days) sleep deprivation and of time-of-day on latency of saccadic eye movements. Oculomotor performance was assessed at the following hours: 10:00-11:00, 14:00-15:00, 18:00-19:00, and 22:00-23:00. Participants were asked to move gaze and attention as fast as possible from a fixation point to a target. In each session, that lasts 45 min, 120 congruent and 34 incongruent stimuli were presented.Reaction times did not differ significantly between rested wakefulness and chronic sleep deprivation condition. Significant time-of-day effects on saccadic latency were found, indicating longer reaction times of saccadic eye movements only in the morning, during sleep deprivation and rested wakefulness.

Chroniczna deprywacja snu negatywnie wpływa na funkcjonowanie poznawcze, emocjonalne oraz reakcje behawioralne. Pogorszenie wykonania zadań angażujących procesy poznawcze widoczne jest szczególnie w przypadku zadań wymagających angażowania uwagi przez dłuższy okres czasu. Poziom wykonania zadań na uwagę ciągłą modulowany jest przez współdziałanie dwóch procesów – homeostatyczny oraz okołodobowy.Badanie miało na celu określenie wpływu 21 godzinnego chronicznego częściowego deficytu snu na latencję skokowych ruchów gałek ocznych. Pomiaru skokowych ruchów gałek ocznych dokonywano przy zastosowaniu okulografii o czterech porach dnia: 10:00-11:00, 14:00-15:00, 18:00-19:00 oraz 22:00-23:00. Badani mieli przenosić wzrok oraz skupienie uwagi z punktu fiksacji na pojawiający się bodziec. Każda sesja trwała 45 minut, podczas których prezentowano bodźce zgodne i niezgodne ze wskazówką. Analiza wariancji dla powtarzanych pomiarów wykazała, że chroniczny deficyt snu nie wpłynął na wydłużenie czasów reakcji skokowych ruchów gałek ocznych w porównaniu do warunków optymalnego wyspania. Zaobserwowano różnice w czasach reakcji w zależności od pory dnia. Najdłuższe czasy reakcji wystąpiły podczas sesji przeprowadzanych w godzinach porannych, zarówno w warunkach optymalnego wyspania, jak również chronicznej częściowej deprywacji snu.