The Comparative Phrasal Idioms with an Animal Element in Polish and Slovak Language

The aim of bachelor´s work is the comparison of Polish and Slovak phraseology. This work is concerned with the research of comparative phrasal idioms of Polish and Slovak language. The goal of the bachelor´s work, apart from the other facts, is to point out the common set of phrasal idioms where are many identical and different phrasal idioms. The main source of analysis are comparative phrasal idioms. In individual chapters of the work I deal with the position of animal in phraseology where I only analyse phrasal idioms with an animal element. I try to approach the view of many authors to the relationship homo – animal. Into this relationship I put three concrete animals: dog, wolf, horse. Their long-time presence in human history conditioned the formation of a great number of phrasal idioms with the animal element.. The first chapter contents basic terms and definitions of the most important terms from the area of phraseology on the basis of Polish and Slovak linguists´ works. The terminology includes many types of classification and in one of them phraseology is defined as a scientific discipline, the part of linguistics and also the summary of all phraseological units of given language. Comparative phrasal idioms have specific position in animal phraseology because they clearly depict the relationship between the world of people and the world of animals. They refer to extralingual reality where they create its various images. One chapter of given work deals with linguistic image of world in phraseology. The next subject of consideration is its anthropocentrical character and also anthropocentrism in animal phraseology. Chosen types of animals are characterized according to their image in phraseology and in description in Bible. The analytical part consists of three models of mutual behaviour of people and animals: animal – animal (includes behaviour of animals towards animals); animal - homo (behaviour of animals towards people); homo – animal (describes as a man treats with an animal and how he acts according to its example). In each of these models we can place animals which are in the centre of interest of this work (dog, wolf, horse). In these models the term animal relates to image of human. The work confirms that the mean to reconstruction of image of the world is a language. And after the analysis its part – phraseology with animal component – affirms inseparability of human and animal world but also its common source.

Przedstawiona praca licencjacka zalicza się do tekstów, których celem jestporównanie polskiej i słowackiej frazeologii. Dotyczy badań nad frazeologią porównawczą języka polskiego i słowackiego. Zadaniem pracy jest m.in wskazanie wspólnego zasobu frazeologicznego wśród, którego znajduje się wiele zgodnych, ale też różniących się od siebie jednostek frazeologicznych. Głównym materiałem analizy są porównania frazeologiczne. W kolejnych rozdziałach zastanawiam się, jaką pozycję zajmuje zwierzę w kulturze i frazeologii, tym samym włączając do analizy wyłącznie porównania frazeologiczne z komponentami zwierzęcymi. Tematyka pracy oscyluje wokół relacji między człowiekiem i zwierzęciem nazywanej przez niektórych autorów cytowanych w pracy, opozycją homo – animal. Pod pojęciem animal znajdują się trzy konkretne gatunki zwierząt: psa, wilka i konia, których długa obecność w życiu człowieka zaowocowała szerokim zbiorem frazeologizmów. W pierwszym rozdziale przedstawione są podstawowe pojęcia frazeologiczne, definicje najważniejszych terminów z zakresu frazeologii proponowane przez językoznawców polskich i słowackich. W obrębie tej terminologii funkcjonują różne klasyfikacje. Frazeologia jest prezentowana jako dyscyplina naukowa, dział językoznawstwa oraz jako zbiór wszystkich jednostek frazeologicznych danego języka. Porównania frazeologiczne otrzymują szczególną pozycję we frazeologii zwierzęcej ponieważ najlepiej oddają relacje między światem zwierzęcym i światem ludzkim. Odnoszą się do rzeczywistości pozajęzykowej, kreując jej różne obrazy. Językowemu obrazowi świata we frazeologii jest poświęcony jeden rozdział. Kolejnym punktem rozważań jest jego antropocentryczny charakter oraz antropocentryzm we frazeologii zwierzęcej. Charakterystyka wybranych gatunków zwierząt, obok ich frazeologicznych obrazów jest podana w ujęciu biblijnym. Analityczną część pracy stanowią modele zachowań i reguł postępowania zwierząt i ludzi: Animal – Animal (przedstawia zachowanie zwierząt względem siebie); Animal – Homo (zachowanie zwierząt wobec ludzi); Homo – Animal (zasady postępowania człowieka względem zwierząt i zachowania ludzi na wzór zwierząt). W obrębie każdego z tych schematów funkcjonują omawiane w pracy nazwy gatunkowe zwierząt (pies, wilk, koń). We wszystkich trzech modelach pojecie zwierzę odnosi się ostatecznie do obrazu człowieka. Praca dowodzi, ze materiałem do rekonstrukcji obrazu świata jest język, a po analizie konkretnej jego części jaką jest frazeologia z komponentem zwierzęcym potwierdza nierozerwalność świata ludzkiego i zwierzęcego, albo też jego wspólne źródła.