“The culture of seduction”. The image of flirting in selected programs of Polish stand-upers

Celem tej pracy było zbadanie obrazu flirtu, który został stworzony przez komików na polskiej scenie stand-upowej. Analizie podlegała zarówno warstwa tekstowa wystąpień, jak i komunikacja niewerbalna artysty. Na koniec zostały zaprezentowane zasady „kultury podrywu”, które obowiązują w świecie przedstawianym. Niniejsza praca licencjacka została oparta na programach stand-upowych, które były opublikowane na platformie YouTube w przedziale czasowym od 2014 do 2022 roku. Wybór materiałów został uzależniony od poruszanego przez komików interesującego mnie tematu (flirt, podryw), popularności (mierzonej liczbą wyświetleń na platformie) oraz własnych preferencji. Metody i narzędzia badawcze, które zostały wykorzystane to obraz świata w tym językowy obraz świata, punkt widzenia, perspektywa, stereotyp, kategoryzacja językowa i pojęcie prototypu. Natomiast w kwestii komunikacji niewerbalnej została wykorzystana terminologia Mariana Bugajskiego, składająca się z podziału na trzy kody: prozodycznego (w ujęciu paralingwistyki G. L. Tragera), kinezycznego i proksemicznego oraz podział gestów Jolanty Antas na afektywne i narracyjne.

The aim of this work was to examine the image of flirting that was created by comedians on the Polish stand-up scene. Both, the textual layer of the speeches and the artist's non-verbal communication, were analyzed. In the end, the rules of the "culture of seduction" that apply in the presented world were presented. This bachelor's thesis was based on stand-up programs that were published on the YouTube platform in the period from 2014 to 2022. The choice of materials depended on the topic, which interested me (flirt, seduction), popularity (measured by the number of views on the platform), and my preferences. The research methods and tools that have been used are the image of the world, including the linguistic worldview, point of view, perspective, stereotype, linguistic categorization, and the concept of a prototype. On the other hand, in terms of non-verbal communication was used, the terminology of Marian Bugajski, consisted of three codes: prosodic (in terms of paralinguistics by G. L. Trager), kinetic and proxemic, and the division of Jolanta Antas’ gestures into affective and narrative.