Morphological variation of the frontal sinus in the historical population of Cracow

Główny przedmiot analiz antropologicznych stanowi ocena wieku i płci osobnika w chwili śmierci. Istotnym jest również opis cech charakterystycznych analizowanego przypadku, takich jak: patologie, urazy przyżyciowe czy indywidualne cechy budowy anatomicznej. W świetle identyfikacji osobniczej najbardziej pomocne stają się cechy o szczególnym zróżnicowaniu osobniczym. Podmiot medycyny sądowej skupiający się na analizie materiału osteologicznego, zaliczany do działu Forensic anthropology, bazuje w szczególności na cechach zmiennych osobniczo oraz wykazujących duży dymorfizm płciowy. Wprowadzenie nowych metod identyfikacji nie jest możliwe bez przeprowadzenia badań populacyjnych poszczególnych cech. W materiale osteologicznym największą wartością diagnostyczną charakteryzuje się czaszka. W jej obrębie wyróżnia się szereg cech umożliwiających ocenę płci i wieku. Dzięki zastosowaniu wizualizacji 3D, na podstawie parametrów antropometrycznych czaszki, możliwe jest odtworzenie wyglądu poszukiwanej osoby. Większość metod identyfikacji opiera się na strukturze powierzchni czaszki oraz jej pomiarach. Badania wykazują wysoką wartość diagnostyczną nie tylko struktur powierzchniowych, ale także tych osadzonych wewnątrz kości czaszki. Zatoka czołowa rozwija się do 20 roku życia i pozostaje niezmieniona w pozostałych etapach rozwoju ontogenetycznego. Jej przestrzenna budowa oraz wysoki stopień zmienności osobniczej determinują możliwości wykorzystania struktury w identyfikacji osób. Celem pracy jest ocena morfologii zatoki czołowej mieszkańców nowożytnego Krakowa. Materiał kraniologiczny datowany jest na okres między siedemnastym, a osiemnastym wiekiem. Na postawie przeprowadzonych pomiarów wykazano istotne statystycznie różnice dla: wysokości od linii oczodołu, wysokości od dna zatoki oraz szerokości zatoki. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic w pomiarach szerokości całkowitej zatoki.Analiza występowania poszczególnych typów wykształcenia zatok zgodna jest z badaniami przeprowadzanymi na małych populacjach. Najczęściej obserwowany jest typ pośredni (58,20 – 81,10%), kolejno występują typy: hyperplazja (8,10% - 17,64%), hipoplazja (5,40% - 11,77%) oraz aplazja (2,70% -14,70%).

The main subject of anthropological analysis constitutes an evaluation of age and sex of specimen in time of death. The essential is also description of characteristics of analyzed case such as pathologies, intravital injuries or individual anatomical features. In the light of individual identification the most helpful are intra-individual variability traits Forensic medicine subject focusing on analysis of the ontological material is classified to Forensic anthropology and is based particularly on individually variable features and showing sexual dimorphism. Bringing on new methods of identification isn't possible without conducting population research of respective features. In osteological material the biggest diagnostic value posses a skull. In its area can be distinguished a number of traits enabling the evaluation of sex and age. Due to using 3D visualization based on anthropometric skull parameters it is possible to reproduce the appearance of wanted person. The majority of identification methods is based on the skull surface structure and its measurements. The research shows high diagnostic value not only for surface structure but also for those embedded inside of cranial bones. The frontal sinus evolves to the age of 20 and remains invariable in the following stages of ontogenetic development..Its spatial texture and high-variabillty grade determines the possibility of using the structure in identifying human beings. The goal of the assignment is evaluation frontal sinus morphology of modern times Cracow inhabitants. The craniological material is dated between seventeenth and eighteenth century. On the grounds of the measurements: height and width of the sinus were demonstrated essential statistical differences for: the height from the orbital cavity line, the height from frontal sinus fundus and breadth of the sinus. There were no statistically essential differences in measurement of total sinus breadth. The analysis of occurring the particular types of sinus development is compatible to the research that had been conducted on smaller population. Most frequently can be observed intermediate type (58,20 – 81,10%), afterwards occur types: hyperplasia (8,10 -17,64%), hypoplasia (5,40 – 11,77%) and aplasia (2,10 -14,70%).