"Frankenstein" autorstwa Mary Shelley a mity o Prometeuszu i Narcyzie

Mitologia nieprzerwanie zachwyca zarówno czytelników jak i autorów swoim bogactwem motywów, symboli, ponadczasowych przesłań czy też postaci, które często, zwłaszcza dla tych ostatnich, stają się źródłem inspiracji oraz wzbogacają dzieła dodatkową możliwością interpretacji. Tak właśnie stało się niewątpliwie w przypadku powieści „Frankenstein” autorstwa Mary Shelley. Celem niniejszej pracy jest analiza narratorów powieści „Frankenstein” w świetle mitów greckich, z założeniem, że zarówno Wiktor Frankenstein, jego stworzenie jak i Robert Walton przejawiają cechy prometejskie oraz narcystyczne. Pierwszy rozdział omawia istniejące warianty mitu o Prometeuszu i Narcyzie na podstawie utworów Hezjoda, Ajschylosa, Owidiusza i stanowi wprowadzenie do kolejnych rozdziałów, skupiających się na analizie powieści Mary Shelley. Rozdział drugi analizuje narratorów „Frankensteina” w kontekście mitu o Prometeuszu, natomiast w trzecim rozdziale narratorzy powieści zostają poddani analizie w odniesieniu do postaci mitycznego Narcyza.

Mythology continues to enchant both readers and writers with its abundance of motifs, symbols, timeless messages and characters, who often, for the latter, become a source of inspiration. This is certainly true for Mary Shelley, the author of Frankenstein. The aim of this thesis is to analyse the narrating characters of Frankenstein in the light of the Greek myths, on the premise that Victor Frankenstein, Robert Walton and the creature evince promethean as well as narcissistic traits. The first chapter discusses the variants of the myth of Prometheus and Narcissus as presented in the works of Hesiod, Aeschylus, Ovid, and serves as an introduction to the following chapters, which explore Mary Shelley’s novel: the second chapter analyses Frankenstein’s narrators in the context of the myth of Prometheus while in the third chapter Frankenstein’s narrators are examined in relation to the mythical figure of Narcissus.