Novelty of Anton Chekhov's plays

Celem pracy jest wyodrębnienie oraz usystematyzowanie cech wyróżniających dramaty Antoniego Czechowa na gruncie dramaturgii rosyjskiej i europejskiej, na podstawie jego trzech ostatnich i zarazem najbardziej dojrzałych utworów dramatycznych: „Wujaszka Wani", „Trzech sióstr" oraz „Wiśniowego sadu". Aby udowodnić, że sztuki Czechowa nie są „antydramatyczne”, a innowacyjne w swojej dramatyczności, pokazano w jaki sposób Czechow skonstruował akcję swoich dramatów oraz na czym osadził zaistniały w nich konflikt dramatyczny. W celu unaocznienia faktu, iż dramaturgia Czechowa nawet w XXI wieku jest powodem konsternacji badaczy, co dowodzi jej nowatorstwa, przedstawiono kwestię klasyfikacji gatunkowej jego sztuk. Przyjrzano się im przez pryzmat problemu komunikacji międzyludzkiej, czym Czechow wyprzedził nie tylko dramaturgów, ale i filozofów oraz językoznawców XX i XXI wieku. W pracy podjęto próbę udowodnienia innowacyjności wyżej wymienionych atrybutów Czechowowskich sztuk i ich wpływu na dramaturgię wieku XX oraz zadano pytanie o żywotność i uniwersalizm dramaturgii Antoniego Czechowa.

The aim of the thesis is to show and organise the characteristics of Anton Chekhov’s plays, that make his work innovative and groundbreaking, basing on his last three plays: ‘Uncle Vanya’, ‘Three sisters’ and ‘The Cherry Orchard’. The thesis is composed of an introduction, four chapters, each of them dealing with different aspects Chekhov’s drama, and conclusion. Chapter one and two focuse the problem of conflict and action and their merely apparent absence. Part three adresses the issue of complexity of ganre of Chekhov’s plays. Final chapter investigates the aspect of communication in the three plays. Conclusions are drawn in the final part and the question of lifespan of Anton Chekhov’s work is asked.