Dominicans, Franciscans, Jesuits. Methods of Christianisation in Colonial Latin America.

Trzy tytułowe zakony powstały w odpowiedzi na potrzeby Kościoła Katolickiego w Europie. Wraz z nastaniem epoki iberyjskiego kolonializmu ich członkowie wielokrotnie podróżowali do Nowego Świata, by w krótkim czasie stać się główną siłą odpowiedzialną za ewangelizację rdzennych mieszkańców obu Ameryk. Dominikanie tuż po dotarciu na Karaiby jako pierwsi rozpoczęli głośną debatę na temat praw tubylców. Bracia usiłowali chronić ich przed zgubnym wpływem niekontrolowanej ekspansji terytorialnej oraz różnych rodzajów eksploatacji ze strony zdobywców. Zakon franciszkanów, który posłał za ocean największą liczbę misjonarzy, samodzielnie zbudował fundamenty Kościoła w Wicekrólestwie Nowej Hiszpanii, opierając go głównie o społeczności indiańskie. Bracia Mniejsi byli autorami wielu oryginalnych, interesujących metod misyjnych, wprowadzanych na rozległych obszarach sposobem prób i błędów. Towarzystwo Jezusowe wykorzystało doświadczenia obu poprzednio wymienionych zakonów, by na terytoriach dawnego Paragwaju utworzyć najbardziej komplementarny system nawracania w postaci odizolowanych osad misyjnych, zwanych redukcjami. Pomysł ten miał szansę przynieść zamierzone efekty, został jednak gwałtownie przerwany ekspulsją jezuitów z Nowego Świata. Działalność zakonników pozostawiła niekwestionowany ślad w historii Ameryki Łacińskiej. Choć misjonarze nie uniknęli pewnych błędów, w czasach kolonialnych byli jedyną grupą wykazującą tak głębokie zainteresowanie losem ludności rdzennej.

Three titular orders were founded in response to the needs of the Catholic Church in Europe. When the period of Iberian colonization began, their members frequently travelled to the New World to quickly become the main force responsible for evangelization of native inhabitants of the Americas. As soon as Dominicans reached the Caribbean, they were the first to start a vocal debate about the aborigines' rights. Friars attempted to protect them against the negative impact of uncontrolled territorial expansion and various kinds of exploitation coming from the conquerors. The Franciscan Order, which sent the biggest number of missionaries across the ocean, independently laid the foundations of the Church in the Viceroyalty of New Spain, basing it mainly on the Amerindian communities. Friars Minor were the authors of many original, interesting methods of preaching, introduced on large areas through trial and error. The Society of Jesus made use of the experiences gathered by two previously mentioned orders to create the most complementary system of religious conversion in the form of isolated missionary settlements, called reductions, on the old territories of Paraguay. That concept had the potential of bringing desired effects, but it was abruptly terminated with the expulsion of Jesuits from the New World. The actions of friars left an unquestionable mark on the history of Latin America. Even though missionaries did not avoid certain mistakes, they were the only group to express such great interest in the fate of the natives during the colonial era.