Health promoting properties of vitamin C

Historia odkrycia kwasu L-askorbinowego powszechnie nazywanego witaminą C, związana jest ze szkorbutem, chorobą powodowaną długotrwałym niedoborem tej witaminy. Kwas L-askorbinowy w postaci wyizolowanej lub syntetycznej to biała krystaliczna substancja bez zapachu, o lekko kwaśnym smaku. Niektóre żywe organizmy potrafią samodzielnie syntetyzować witaminę C, inne natomiast muszą dostarczyć ją wraz z pożywieniem. Naczelne, w tym również człowiek nie potrafią samodzielnie produkować witaminy C ponieważ nie posiadają aktywnej formy oksydazy L-gulono-γ-laktonowej - enzymu niezbędnego do syntezy tej witaminy. Biosynteza kwasu L-askorbinowego u zwierząt jest zintegrowana ze szlakiem kwasu glukuronowego, natomiast u roślin biosynteza witaminy C może odbywać się na drodze przemian D-glukozy lub D-galaktozy. Na skalę przemysłową witaminę C uzyskuje się z glukozy w procesie zwanym syntezą Reichsteina,Dobowe zapotrzebowanie na witaminę C u ludzi zależy od płci, wieku oraz stanu fizjologicznego organizmu. Zalecane dzienne spożycie witaminy C to dawka, która zapobiega najbardziej istotnemu skutkowi niedoboru tej witaminy, czyli szkorbutowi. Niedobory kwasu L-askorbinowego prowadzą do zaburzeń w syntezie kolagenu, przemianach kwasów tłuszczowych oraz funkcjonowaniu mózgu. Witamina C występuje w największej ilości w produktach roślinnych jednak może być również spotykana w produktach mięsnych i nabiale. Witamina C jest powszechnie stosowana w przemyśle spożywczym ze względu na swoje właściwości redukujące i przeciwutleniające.Witamina C pełni wiele biologicznych funkcji, a do najważniejszych z nich należą: udział w reakcjach biochemicznych takich jak synteza kolagenu czy neurotransmiterów, transport elektronów czy usuwanie reaktywnych form tlenu. Kwas L-askorbinowy może regulować prace układu odpornościowego, dzięki czemu wykorzystuje się go podczas leczenia infekcji górnych dróg oddechowych. Ostatnie badania dowodzą, że witamina C może być wykorzystywana w terapii leczenia nowotworów oraz może ograniczać zachorowalność na choroby układu sercowo-naczyniowego.

L-ascorbic acid, also known as vitamin C, is a six-carbon keto-lactone which is synthesized in the uronic acid pathway of glucose metabolism. The ability to synthesize L-ascorbic acid is widespread in plants and animals, and depends on the activity of L-gulono-γ-lactone oxidase. Animals synthesize vitamin C from D-glucose, whereas plants from D-galactose. On an industrial scale, vitamin C is obtained from glucose in a process called Reichstein synthesis. Vitamin C is a water-soluble white crystalline substance, odorless and has slightly acid taste. The history of the discovery of L-ascorbic acid is associated with scurvy, the search for the causes of disease, and methods for its prevention and treatment. Vitamin C is the most abundant in products of plant origin such as the fruit of the wild rose, citrus fruit, press parsley, paprika and black currants. The daily requirement of vitamin C intake in humans depends on the sex, age and physiological condition of the body. The World Health Organization Reference Intake recommends 40 milligrams per day. The most important properties of vitamin C is its ability to create a redox system. This feature determines its potent biological activity which is involved in processes such as metabolism of peptides and lipids, control of blood pressure or the synthesis of collagen and noradrenaline, metabolism of tyrosine and cholesterol as well as hydroxylation of drugs. Vitamin C as an antioxidant found in almost any organ in the human body at relatively high doses, neutralizes and removes free radicals. Vitamin C is known to reduce the risk of lung cancer and some of cardiovascular diseases.