Pieśni z komedioopery "Siedem razy jeden" L. Dmuszewskiego i J. Elsnera jako wzorcowy przykład popularyzacji komediooper w pierwszej połowie XIX wieku

Recenzowane materiały z międzynarodowej konferencji "Liryka i element wokalny w muzyce instrumentalnej XIX wieku", która odbyła się w dniach 16-18.09.2016 w Radziejowicach

Opera Warszawska pod dyrekcją Elsnera i Dmuszewskiego wystawiała bardzo różnorodny repertuar dramatyczny - od prostych form singspielowych po tragedie muzyczne. Jej najważniejszą funkcją było jednak kształtowanie gustów publiczności polskiej - szczególnie w latach 20. XIX wieku. Tytułowa komedioopera "Siedem razy jeden" była jednym z większych sukcesów repertuarowych teatru - zarówno pod względem samej realizacji scenicznej, jak i pod względem muzycznym. Opublikowane w Poznaniu w 1805 roku "Pieśnie z komedioopery Siedem razy jeden i innych oper polskich" to znakomity przykład popularyzacji repertuaru operowego wśród szerokiej publiczności - odpowiednik dzisiejszych mainstreamowych przebojów muzyki pop. Pieśni te stanowiły nie tylko repertuar muzykowania domowego, ale także kształtowały ówczesny gust muzyczny. Poprzez analizę wybranych pieśni/arii wykazany zostaje model ówczesnego pojęcia "melodyjności” i "śpiewności” stosowany nie tylko w muzyce wokalnej, ale także w muzyce instrumentalnej. W pracy wykorzystano możliwości zautomatyzowanej analizy stylometrycznej, opierając się na języku i oprogramowaniu Humdrum stworzonym w Center for Computer Assisted Research in the Humanities.

Under the management of Elsner and Dmuszewski, the Warsaw Opera staged a great variety of dramatic repertoire: from simple singspiel forms to musical tragedies. Its most important function, however, was to form the tastes of Polish audiences, particularly during the 1820s. The titular comedy opera "Seven Times One" was one of the greatest successes of the theatre’s repertoire, in terms of both the production and the music. Published in Poznań in 1805, "Pieśnie z komedioopery ‘Siedem razy jeden’ i innych oper polskich" [Songs from the comedy opera Seven Times One and other Polish operas] is an excellent example of the popularisation of operatic repertoire among a broad public - an equivalent of today’s mainstream pop music hits. These songs not only formed the repertoire of music making in the home, but also shaped musical tastes. Analysis of selected songs/arias will reveal the model of the notion of "melodiousness" and ‘songfulness’ at that time as applied not just in vocal music, but in instrumental music as well. The work uses the capacities of automated stylometric analysis based on the Humdrum language and software developed at the Center for Computer Assisted Research in the Humanities at Stanford University.