Maski i próby ucieczki w Novelle per un anno Luigi Pirandella

Masks and attempts to escape in Novelle per un anno of Luigi Pirandello

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie, na podstawie pięciu wybranych opowiadań ze zbioru Novelle per un anno, sposób w jaki Luigi Pirandello wykorzystywał swoją twórczość literacką do popularyzacji swojej filozofii egzystencjalnej, tworząc groteskowe historie postaci zwyczajnych by pokazać czytelnikom praktyczne przykłady autorskiej wizji problemu powiązanego z kryzysem osobowości, powstałym z relacji człowieka ze społeczeństwem. Jak punkt odnośny został wybrany zbiór opowiadań pisarza, zatytułowany Novelle per un anno, ponieważ twórczość opowiadań towarzyszyła pisarzowi przez całą jego karierę literacką, dzięki czemu na ich podstawie można zaobserwować rozwój i progres przez niego uczyniony, i przede wszystkim sprawia że opowiadania są niezbędne by móc przeanalizować i zrozumieć filozofię którą pisarz opracował na temat jednostki, osobowości, społeczeństwa oraz możliwych ucieczek, a więc by wykonać główne założenia niniejszej pracy.

The aim of the thesis is a presentation - on the basis of five chosen short stories from the anhtology "Novelle per un anno" - of the way in which Luigi Pirandello was using his work to popularise his existential philosophy, by creating grotesque stories of common characters in order to demonstrate to a reader practical examples of author's vision of the identity crysis originating in a relationship between an individual and the society. The above mentioned antology was chosen because these works were acompanying the author during his entire career span which allows to observe his improvement and progress and makes them indispensable in order to understand and analyse the uthor's philosophy on an individual, his identity, a society and possible escapes from it- so to reach the objective of this thesis.

Lo scopo della tesi è presentare sull’esempio di cinque novelle selezionate dalla raccolta Novelle per un anno il modo con cui Luigi Pirandello utilizzava la produzione artistica per diffondere la propria filosofia esistenziale, creando vicende grottesche di personaggi comuni per esporre ai lettori esempi pratici della sua ottica della problematica legata con la crisi dell’io nata dal rapporto tra l’individuo e la società. Come riferimento venne scelta la raccolta di novelle dell’autore intitolata Novelle per un anno, perchè la produzione di racconti accompagnò lo scrittore lungo tutta la sua carriera letteraria, rendendo possibile osservare lo sviluppo e il progresso che egli ha compiuto, ma innanzitutto rendendo le novelle indispensabili per poter comprendere e analizzare quali siano i concetti che lo scrittore-filosofo elaborò riguardo l’individuo, la personalità, la società e le possibili vie di fuga, quindi per realizzare l’obiettivo principale di questa tesi.