Handel ludźmi w ramach bezpieczeństwa: czynniki powodujące nieskuteczność reakcji w celu zapobiegania handlowi ludźmi w Polsce (2019–2023)

Handel ludźmi stał się jednym z najbardziej lukratywnych przestępstw w najnowszej historii, co czyni go poważnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa państwa i jednostek. Jako kraj głęboko dotknięty tym zjawiskiem Polska ustanowiła system obejmujący strategie krajowe, ramy prawne i ratyfikowała różne akty międzynarodowe w celu jego ograniczenia. System pozostaje jednak nieskuteczny. Badanie to ma na celu zbadanie, dlaczego polski system jest nieskuteczny, pomimo ciągłych wysiłków i wcześniejszych sukcesów Polski w zakresie zapobiegania handlowi ludźmi, począwszy od 2019 r. Do 2023 r. Mówiąc dokładniej, analizuje dwa główne czynniki: sekurytyzację handlu ludźmi jako zagrożenie bezpieczeństwa narodowego oraz celowe nieprzestrzeganie umów międzynarodowych, jako czynniki poziomu odpowiedzi wpływające na sposób negatywnego ustalenia odpowiedzi, czyniąc je nieskutecznymi. Poprzez przeprowadzoną jakościową analizę treści z wykorzystaniem różnych źródeł pierwotnych i wtórnych, w pracy przeanalizowano polski system zwalczania handlu ludźmi w latach 2019–2023, którego obszary nieskuteczności koncentrowały się na ochronie, środki ścigania i zapobiegania oraz sposób, w jaki ustalone wcześniej czynniki są odpowiedzialne za tę nieskuteczność. Stwierdzono, że sekurytyzacja handlu ludźmi zgodnie z podejściem bezpieczeństwa narodowego oraz celowe nieprzestrzeganie przez polski rząd standardów międzynarodowych są istotnymi czynnikami odpowiedzialnymi za ustanowienie nieskuteczne reakcje na ograniczenie handlu ludźmi. Sekurytyzacja handlu ludźmi przez państwo polskie doprowadziła do ustanowienia reakcji politycznych i prawnych podważających bezpieczeństwo ofiar kosztem programów krajowych. Podobnie ciągłe przypadki nieprzestrzegania przez państwo ustanowionych międzynarodowych przepisów prawnych doprowadziły do nieskutecznego systemu sądowego podważającego zarówno środki ścigania, jak i środki ochronne polskich reakcji na handel ludźmi. W rezultacie, czynniki te są niezwykle ważne, jeśli chodzi o zrozumienie, dlaczego polski system anty-HT pozostaje nieskuteczny, ponieważ wpływa na system i kształtuje go oraz w jaki sposób ustalane są odpowiedzi.

Human trafficking has emerged as one of the most lucrative crimes in recent history, making it a serious security threat to the state and individuals. As a country deeply affected by this phenomenon, Poland has established a system encompassing national strategies, a legal framework and has ratified various international acts to curb it. The system, however, remains ineffective. This research aims to examine why the Polish system is ineffective, despite continued efforts and previous success by Poland to prevent human trafficking, starting from 2019 until 2023. More specifically, it analyses two main factors, the securitization of trafficking as a national security threat and the deliberate non-compliance with international agreements, as response-level factors impacting the way the responses are established negatively, rendering them ineffective. Through a conducted qualitative content analysis using various primary and secondary sources, this thesis analysed the Polish anti-trafficking system between 2019 and 2023, its areas of ineffectiveness focusing on protection, prosecution and prevention measures, and how the factors established previously are responsible for this ineffectiveness. It has been concluded that the securitization of human trafficking under a national security approach and the deliberate non-compliance of the Polish government with international standards are significant factors responsible for the establishment of ineffective responses to curb human trafficking. The securitization of human trafficking by the Polish state led to the establishment of policy and legal responses undermining the security of victims at the expense of national agendas. Similarly, the state’s continuous non-compliance instances with established international legal regulations resulted in an ineffective judicial system undermining both prosecution and protection measures of Polish anti-trafficking responses. As a result, these factors are extremely important when it comes to understanding why the anti-HT Polish system remains ineffective as they influence and shape the system and how the responses are established.