Narrator jako gawędziarz: Narracja i elementy autobiograficzne w wybranych opowiadaniach Sherwooda Andersona

Sherwood Anderson, pisarz, który dzięki swoim znakomitym zbiorom opowiadań pozostawił trwały ślad na kartach literatury amerykańskiej, przyciąga uwagę krytyków i czytelników bardzo osobistym tonem, jakim posługuje się w swoich dziełach. Stylizacja narracji na mówioną, a także związek pomiędzy twórczością Andersona a jego dziełami autobiograficznymi, są przedmiotami zainteresowania wielu badaczy literatury. Badanie opowiadań Andersona w odniesieniu do jego autobiograficznego dzieła pt. „Memoirs” oraz opracowań biograficznych pozwala spojrzeć na nie z szerszej perspektywy i wydobyć z nich o wiele więcej. Postać Andersona i jego własne spojrzenie na literaturę oraz jej funkcję znacznie ubogacają lekturę jego utworów.

Sherwood Anderson, a writer that heavily influenced American literature with his acclaimed short story collections, draws the critics' and the readers' attention with a strongly personal tone of his writings. The oral character of narration is a source of interest for many literary researchers, as well as the link between his fiction and autobiographical writings. Studying Anderson's short stories in the light of his Memoirs and some biographical sources puts them in a broader perspective that makes it possible to get much more out of them. The figure of Anderson, along with his attitude to literature and its purpose, unquestionably enriches the experience of reading his works.