The pivot to Asia and the Indo-Pacific strategy : a comparative analysis of Barack Obama's and Donald Trump's Asia-Pacific strategies

Bibliogr. s. 74-81. Publ. rec.

Druga dekada XXI wieku to okres wzmożonego zainteresowania i zmian w polityce Stanów Zjednoczonych wobec regionu Azji i Pacyfiku, w tym przekształcenia w koncept Indo-Pacyfiku. Zmiany te (zarówno w odniesieniu do percepcji regionu, jak i dostosowania polityki) mogą być analizowane na kilku poziomach, tj. w odniesieniu do samych prezydentów i ich współpracowników, polityki wewnętrznej i strategii USA czy wreszcie samego systemu międzynarodowego, w którym dochodzi do zmiany względnego rozkładu potencjałów. Zasadniczym celem tego rozdziału jest analiza strategii poszczególnych administracji USA w kontekście zachodzącym w systemie międzynarodowym, szczególnie zaś w podsystemie Azji i Pacyfiku zmian, w tym zmieniającym się rozkładzie potencjałów. W pracy odniesiono się szczególnie do problemu zmiany zachodzącej między Stanami Zjednoczonymi i Chińską Republiką Ludową, przyjmując hipotezę, że strategie w polityce zagranicznej USA były odpowiedzią na zmieniający się w systemie rozkład potencjałów, przy czym kluczowym elementem był wzrastający potencjał Chińskiej Republiki Ludowej. Analiza jest oparta o teorię tranzycji potęgi A. Organskiego i J. Kuglera. W rozdziale skoncentrowano się szczególnie na strategii polityczno-militarnej, choć ze względu na kompleksowość strategii odniesiono się również do kwestii gospodarczych. Tekst został oparty głównie na analizie dokumentów strategicznych i programowych, w tym ośrodków badawczych (think-tanków).

The second decade of the 21st century has been a period of increased attention and changes in American foreign policy towards the AsiaPacific region and the transition towards Indo-Pacific concept. Those changes (in reference to the perception of the region and policies adjustments) may be analyzed at numerous levels, including presidents and their staff, domestic policies and foreign policy strategies, and the international system with change in relative distribution of power. The main goal of this paper is to analyze the strategies of successive U.S. administrations in the context of changes in the international system, with a special focus on the Asia-Pacific subsystem, including relative changes in power distribution. Special attention is given to the relative change in power distribution between the United States and the People’s Republic of China. The hypothesis driving this chapter is: U.S. foreign policy strategies respond to changing power distribution in the system, with rising China being its key element. The analysis is based on the Power Transition Theory of A. Organski and J. Kugler. Political-military strategy dominates the chapter, but due to the complexity of strategies, economic issues are also mentioned. The paper is based on document analysis, with a focus on American strategic documents and thinktanks’ analyses.