The frequency of isolation of dermatophytes in patients with suspected fungal infection of the superficial

Grzybice powierzchowne stanowią istotny problem diagnostyczny, epidemiologiczny, terapeutyczny oraz społeczny. Ich najczęstszą lokalizacją występowania są paznokcie i skóra stóp. Mogą być wywoływane przez grzyby dermatofitowe, drożdżopodobne oraz pleśniowe. W Polsce i na świecie grzybice powierzchowne są najczęściej wywoływane przez dermatofity z rodzaju Trichophyton, Microsporum oraz Epidermophyton. Dermatofity dzielą się na trzy podstawowe grupy: antropofilne, zoofilne oraz geofilne. Dominującym gatunkiem dermatofitów wywołującym grzybicę jest Trichophyton rubrum. Wyróżnia się grzybice powierzchowne skóry gładkiej, skóry owłosionej oraz paznokci. Dermatofity mają możliwość łatwej adaptacji do warunków środowiskowych, łatwego pozyskiwania składników odżywczych zarówno w warunkach laboratoryjnych jak i in vivo. Są potencjalnie chorobotwórcze dla ludzi oraz zwierząt. Czynniki predysponujące do rozwoju grzybic dzielą się na wrodzone, nabyte i środowiskowe. Do czynników wrodzonych zalicza się między innymi usposobienie genetyczne, defekty immunologiczne, nadmierną potliwość, nieprawidłową budowę stóp oraz cukrzycę. Do czynników nabytych należą urazy płytki paznokciowej, długotrwała antybiotykoterapia oraz choroby infekcyjne w tym zakażenie HIV.Wśród czynników środowiskowych wymienia się niesprzyjające warunki klimatyczne, korzystanie ze wspólnych urządzeń sanitarnych, obiektów sportowych oraz występowanie grzybicy w rodzinie Do badań zastosowano 84 materiały kliniczne pobrane od 43 kobiet oraz od 26 mężczyzn w przedziale wiekowym od 9 do 85 lat. Z pobranego materiału klinicznego wykonano preparat bezpośredni oraz założono hodowlę na podłożach Sabourauda, zawierających chloramfenikol hamujący wzrost bakterii oraz cykloheksamid (actidion) hamujący wzrost pleśni. Dodatni wynik obejmujący preparat bezpośredni oraz hodowlę otrzymano w 56 materiałach klinicznych, przy czym 40 (71,4%) dotyczyło opiłków paznokci a 16 (28,6%) łusek skóry. Dodatni wynik hodowli przy ujemnym preparacie bezpośrednim uzyskano z 16 próbek (12 (75%) opiłki paznokci, 4 (25%) łuski skórne). Z uzyskanych hodowli najczęściej izolowano dermatofity 80,5%, wśród których gatunkiem dominującym był Trichophyton rubrum (56,9%). Najczęstszą postacią kliniczną była grzybica paznokci stóp (59,5%, (50)). Zaobserwowano zależność wzrostu częstości zakażeń grzybiczych wraz ze wzrostem wieku pacjentów. Wśród kobiet dermatofity najczęściej izolowano w grupach wiekowych 51 – 60 oraz 61 – 70 lat, natomiast u mężczyzn w grupach wiekowych 21 – 30, oraz 51 – 60 lat. Izolowano hodowle mieszane złożone najczęściej z dwóch gatunków grzybów przeważnie dermatofitów z grzybami pleśniowymi. Zwrócono uwagę na aspekty dotyczące trudności diagnostycznych, terapeutycznych oraz profilaktyki grzybic powierzchownych.

Superficial mycoses constitute a serious diagnostic, epidemiological, therapeutic and social problem. The most common location for their occurrence is the skin of the feet and toenails. They might be caused by dermatophytes, yeast and mould funghi. In both Poland and around the world superficial mycosis is usually triggered by dermatophytes of Epidermophyton, Microsporum and Trichophyton kind. Dermatophytes can be divided into three basic groups: anthropophilic, zoophilic, and geophilic ones. The dominant species of dermatophytes which cause mycosis is Trichophyton rubrum. One can distinguish superficial mycosis of smooth skin, hairy skin and nails. Dermatophytes are able to easily adapt to environmental conditions, gain without difficulty nutritious elements, in both in vitro, as well as in vivo conditions. They are potentially infective for both human beings and animals.The factors which are predisposing to the development of mycoses can be divided into in-born, acquired and environmental ones. The in-born factors include genetic disposition, immunological defects, excessive sweating, incorrect physiognomy of feet and diabetes. The acquired factors refer to injuries of nail surface, long-term antibiotic therapy and infectious diseases, HIV infection included. The environmental factors involve unfavourable climate conditions, intercontinental journeys and civilization processes, such as industrialization and the development of cities. In the study 84 clinical materials were applied, which were sampled from 43 women and 26 men at the age between 9 and 85 years. The material was collected from the individuals who came to the mycological clinic in the period from April 2013 to March 2014. From the collected clinical material a direct formula was prepared along with the breeding on Sabouraud substrates, containing chloramphenicol which hinders the growth of bacteria and actidione which prevent the growth of mould. While comparing the results of the author’s mycological study with other studies available in the subject literature, it was confirmed that the most commonly occurring type of mycosis is mycosis affecting toenails which is caused by Trichophyton rubrum, the correlation between the increase in the number of infections and increase in the age and domination of fungal infections in the case of men. What was drawn to attention was aspects referring to correct diagnosis of mycosis, its treatment, relapses and the necessity to perform prophylactic action to prevent them.