Use of monoclonal antibodies in biological and biomedical sciences

Przeciwciała monoklonalne dzięki swoim wyjątkowym właściwościom stały się ważnym narzędziem pracy zarówno w laboratoriach jak i w diagnostyce. Postęp badań nad zmniejszeniem ich immunogenności pozwolił także na użycie przeciwciał monoklonalnych w terapiach klinicznych. Umożliwiło to stworzenie leków/terapii z ograniczeniem do minimum skutków ubocznych. Koniugacja przeciwciał monoklonalnych z lekami pozwoliła między innymi na dotarcie leku do miejsca, gdzie pożądany jest jego efekt, ale równocześnie ograniczyła jego cytotoksyczność do miejsca zmienionego chorobowo, np. do komórek nowotworowych. Z kolei połączenie przeciwciał monoklonalnych z enzymami, fluorochromami, czy metalami ciężkimi stało się podstawowym narzędziem w testach jakościowych i ilościowych takich jak ELISA, RIA, Western Blot czy cytometria przepływowa. Techniki te wspomogły znacząco obrazowanie składników komórek czy tkanek w technikach immunocyto- i immunohistochemicznych.

Unique properties of monoclonal antibodies made them one of the most important tool not only in laboratories, but also in the diagnostic use. Ongoing studies in decreasing their immunogenicity made possible to use them in clinical trials and also, it was available to design drugs/therapies where side effect were reduced to minimum. Monoclonal antibodies conjugated with drugs allowed to apply them into specific site, where the therapeutic effect is desire and cytotoxicity of the drug affects only, for example cancer cells. Conjugates of monoclonal antibodies and enzymes, flurochromes or metals became basic tool in quality and quantity tests, such as ELISA, RIA, Western Blot and flow cytometry. Those techniques greatly improved imaging cells and tissue components in immunocyto- and immunohistochemistry.