Criminal liability for intention of committing an offence. Cogitationis poenam nemo patitur in the context of technological development.

Celem tej pracy magisterskiej jest poddanie analizie obowiązującego na gruncie obecnego kodeksu karnego zakazu karania za nieuzewnętrzniony zamiar popełnienia czynu zabronionego. Zakaz ten mający swój rodowód w liczącej sobie prawie 2000 lat rzymskiej paremii: „cogitationis poenam nemo patitur” transponowany został na grunt następujących po sobie regulacji karnych aż do chwili współczesnej bez obszernej argumentacji, co skłania do podjęcia prób odnalezienia jego pierwotnego sensu.W świetle rozwijającej technologii, a zwłaszcza zaprezentowanej ewolucji metod detekcji kłamstwa w nieodległej przyszłości możliwe będzie wiarygodne wykazanie wejścia konkretnej osoby w pierwsze stadium iter delicti. Narzędziem mającym to umożliwić jest już obecnie stosowany funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), nad którego rozwojem i dostosowaniem do tego typu badań w dalszym ciągu trwają prace. Konieczne, tym samym staje się przeanalizowanie konsekwencji, jakie mogłoby mieć zaadaptowanie tego rodzaju metod na gruncie Prawa Karnego oraz określenie, jakie warunki musiałyby zostać spełnione, by można było przypisać odpowiedzialność karną osobie, która w żaden sposób nie uzewnętrzniła swojego zamiaru.Analiza znanych ustawie karnej, doktrynie i orzecznictwu postaci strony podmiotowej względem możliwości oparcia na nich odpowiedzialności za pierwsze ogniwo iter delicti doprowadza do przekonania, iż nie są one wystarczające, tym samym konieczne stało się zaprojektowanie podstaw odmiany zamiaru odpowiadającego ściśle określonym kryteriom.

The goal of this MA thesis is to analyze the prohibition from punishing for non-manifested intention of committing an offence that is currently established in the criminal code. This prohibition, originating from an about 2000 year-old Roman maxim: "cogitationis poenam nemo patitur", has been transposed to a series of subsequent criminal regulations, up to the current one, without significant argumentation to support it, which prompts us to take an attempt at finding its original purpose.In the light of technological developments, particularly in terms of presented evolution of methods of lie detection, in the near future it will be possible to reliably prove that a particular person has entered the first stage of iter delicti. The tool that will make it possible will be the already utilized functional magnetic resonance imaging (fMRI) technology, which is currently being developed and adapted for use in such examinations. Thus, simultaneously it becomes necessary to analyze the consequences that may be brought about in the area of criminal law by the adaptation of such methods, and specify what conditions would have to be fulfilled to hold criminally liable a person that has not made its intentions manifest in any way.The analysis of subjective features recognized by criminal legislation, doctrine and case law in relation to base on them liability for the first stage of iter delicti brings us to the conclusion, that they are not sufficient, thus making it necessary to design the basics of a new type of intent, strictly complying with specified criteria.