Willingness to participate in a study as a helping behaviour towards non-meat eaters: the role of a person's stated motivation not to eat meat and the dietary style of those asked for help.

Przedmiotem badania jest gotowość do udziału w badaniu jako forma zachowania pomocowego wobec osób niespożywających mięsa, z uwzględnieniem roli deklarowanej motywacji do niejedzenia mięsa oraz stylu odżywiania osób proszonych o pomoc. Praca stanowi replikację konceptualną badania Rothgerbera (2014b), dotyczącego poznawczych sposobów redukcji mięsnego paradoksu (dysonansu poznawczego wynikającego z jedzenia mięsa) po ekspozycji na postać wegetarianina. Badanie własne obok poznawczych poszerzało zakres o efekt behawioralny – gotowość do pomocy w badaniu o konsumpcji mięsa. Hipotezy dotyczyły (1) wpływu sposobu przedstawienia motywacji do przejścia na dietę wegetariańską badaczki-wegetarianki oraz (2) stylu diety uczestnika na gotowość do udziału w badaniu, a także (3) różnic w strategiach usprawiedliwiania spożycia mięsa w zależności od diety. W badaniu wzięło udział 93 fleksitarian i 149 osób nieredukujących spożycia mięsa. Po wstępnym zainteresowaniu badaniem, uczestnicy byli informowani, że badaczka jest wegetarianką, a badanie dotyczy postaw wobec jedzenia mięsa. Weryfikowano, ilu uczestników weźmie udział w badaniu w zależności od sposobu przedstawienia się badaczki. Wykorzystano również skalę Meat Eating Justification Scale (Rothgerber, 2013b) do pomiaru poznawczych strategii radzenia sobie z mięsnym paradoksem. Nie wykazano wpływu sposobu przedstawienia motywacji badaczki na gotowość do udziału w badaniu. Chęć udziału w badaniu deklarowało więcej fleksitarian niż nieredukujących, jednak częstość rzeczywistego udziału nie różniła się między grupami. Osoby nieredukujące spożycia mięsa silniej stosowały poznawcze strategie redukcji dysonansu.

The subject of the study is willingness to participate as a helping behavior toward non-meat eaters: the role of a person's stated motivation not to eat meat and the dietary style of those asked to help. It is a conceptual replication of Rothgerber's (2014b) study on cognitive strategies of reducing meat paradox (cognitive dissonance resulting from eating meat) after exposure to a vegetarian figure. This study also included behavioral strategies: willingness to help by participating in a study on meat consumption. The hypotheses are (1) the effect of how the researchers' vegetarian motivation was presented (2) the participant's diet on willingness to participate in the study, and (3) differences in meat consumption justification strategies depending on the participant's diet. The study included 93 flexitarians and 149 meat eaters (non-reducers). After initial interest, participants were told the researcher was a vegetarian and the study was about attitudes toward eating meat. It was measured how many people would agree to participate in the study depending on how the researcher presented herself. In addition, the study used the Meat Eating Justification Scale (Rothgerber 2013b) to measure cognitive strategies to justify eating meat. There was no association between how the researcher's motivation for a vegetarian diet was presented and willingness to participate in the study. Declaration of participation in the study was more frequent among flexitarians than non-reducers, but the groups did not differ in terms of the frequency of actual participation. Non-reducers showed a stronger tendency to use most cognitive strategies to reduce cognitive dissonance.