150 years of Iranian press: from 1837 until Islamic revolution

Najważniejszym celem autora poniższej pracy było poddanie analizie 150-ciu lat irańskiej prasy. Jej początki sięgają jeszcze lat 30. XIX wieku, kiedy na arenie politycznej dominował ród kadżarski. Zakres pracy obejmuje także burzliwy okres panowania Pahlawich – ostatniej z perskich dynastii. Za wydarzenie stanowiące granicę badań, został przyjęty wybuch rewolucji islamskiej w 1979 roku. Rewolucja ta przyniosła bowiem gruntowne zmiany w wielu dziedzinach życia, zasadniczo wpływając także na reguły kierujące pracą irańskich żurnalistów. Analiza dziennikarstwa porewolucyjnego mogłaby więc bez wątpienia stanowić odrębny i niezwykle obszerny temat.Metoda badań opierała się przede wszystkim na analizie wpływu poszczególnych wydarzeń historycznych na rozwój i kształtowanie się prasy. Z tego właśnie powodu autor pracy rozpoczyna każdy podrozdział od krótkiego zarysu historycznego kolejnych lat, a w dalszej jego części koncentruje się na wynikających z tego zmianach na rynku prasowym. Szczególna uwaga została poświęcona początkom dziennikarstwa prasowego w kraju, jego kontroli pod kolejnymi rządami, a także zmianom płynącym z uchwalenia pierwszego irańskiego prawa prasowego.Przeprowadzona analiza jest potwierdzeniem wstępnych założeń - zarys dziejów prasy w Iranie, obejmujący lata 1837-1979, pokazuje jak bardzo skomplikowane były koleje jej losu - silnie zdeterminowana przez historię, walcząca o wolność słowa i swobody obywatelskie. Praca prezentuje więc znaczący rozwój dziennikarstwa prasowego, które na przestrzeni lat cechowało się coraz to większą aktualnością, głębokością i jakością przekazywanych informacji. Rozwijali się także, a może przede wszystkim żurnaliści, którzy starali się coraz dogłębniej poznać swych odbiorców, cyzelować swoją wiedzę oraz móc, ostatecznie, być godnymi i wiarygodnymi reprezentantami nie tylko dziennikarstwa interpretacyjnego, ale także opiniotwórczego.

The main purpose of the study was to investigate 150 years of Iranian press’s existence. Its beginnings date back to the thirties of the ninetieth century, when the Qajar dynasty exercised the authority. The scope of the thesis encompasses also turbulent Pahlawi’s reigns, as the last of Persian dynasties. Following research ends with the outbreak of the Islamic revolution in 1979. The discussed historical event has caused significant changes in many areas of life, substantially affecting also the work of Iranian journalists. Undoubtedly, the analysis of the post-revolutionary journalism may constitute a separate topic for another work. The methodology of the study was based on the analysis of the influence of particular historical events on the progress and development of the press. It is why every subsection starts with the short overview of the historical background, and concentrates on the resulting changes on the press market. Particular attention is paid to the beginnings of the Iranian press, and its control under successive governments. The focus is also on the changes stemming from the enactment of the first Iranian press law. The analysis proves the initial assumptions – the history of the press in Iran, covering the period from 1837 until 1979, shows how difficulties its fate – strongly determined by history, fighting for freedom of speech and civil liberties. The study presents a significant development of the press journalism, which over discussed period of time was characterized by an increasing timeliness, depth and quality of the provided information. Yet not only widely understood press, but also – and maybe above all – the journalists have undergone transformations. They have tried to get to know the needs of their readers, to broaden their own knowledge and, finally, to become a worthy and reliable representative of the both interpretative and influential journalism.